به گزارش بنیان به نقل ازeurostemnews، این مطالعه مکانیسم هایی را نشان می دهد که به موجب آن ها سلول های PLX( سلول های جفتی تکثیر شده یا Placental expanded) و سایر سلول های استرومایی مزانشیمی روی سیستم ایمنی تاثیر می گذارند تا واکنش های ایمنی را تعدیل کرده و مانع از این واکنش ها علیه سلول هایی شوند که در زمان تزریق با گیرنده مطابق نیستند. در مطالعات in vitro نشان داده شده است که سلول های بنیادی مزانشیمی و به ویژه سلول های PLX، پاسخ ایمنی را در چند نقطه القا می کنند. هدف اصلی این سلول ها در این فرایند سلول های دندریتی هستند که نقش کلیدی در القای پاسخ ایمنی سلول های T دارند. علاوه براین، اطلاعات in vivo از بیمارانی که از ایسکمی اندام حرکتی رنج می بردند و با سلول های PLX در فازI/II تیمار شده بودند ثابت کرده است که سلول های PLX که از نظر HLA مطابق نیستند پاسخ ایمنی را در بیماران ایمنی سازگار تحریک نمی کنند. این یافته ها سهولت استفاده از سلول های PLX را در یک روش غیر متعارف ثابت می کند. یافته های این مطالعه شواهد جدیدی را برای تنظیم چندین checkpoint سلول های T به وسیله سلول های PLX و سایر سلول های بنیادی مزانشیمی ارائه می کند که این امر از طریق تعدیل ارتباطات سلول های میلوئیدی دندریتی و سلول های کشنده ذاتی صورت می گیرد. اگرچه درک مکانیسم کامل ایمونومدولاسیون به وسیله سلول های PLX نیاز به بررسی های بیشتر دارد، این مطالعه نشان می دهد چگونه سلول های PLX ممکن است پاسخ ایمنی سلول های T helper را مهار کند. این مطالعه می تواند منجر به درک جدید از این مطلب شوند که چگونه سلول های PLX روی سیستم ایمنی اثر می گذارند و آن را بهبود می بخشند. با تعدیل پاسخ ایمنی بیماران، سلول های PLX می توانند به طور بالقوه ای به درمان بیماری های شدید سیستم ایمنی مانند آنمی آپلاستیک و هم چنین بیماری های اوتوایمن مانند مولتیپل اسکلروزیس و لوپوس کمک کند.

پایان مطلب/