تاریخ انتشار: یکشنبه 15 شهریور 1394
بیگانه درون!: سلول های جنینی روی سلامت مادر طی بارداری و حتی بعد از آن اثر می گذارند(بخش دوم)

  بیگانه درون!: سلول های جنینی روی سلامت مادر طی بارداری و حتی بعد از آن اثر می گذارند(بخش دوم)

در بخش اول در مورد میکروکایمریسم جنینی گفتیم که از طریق مهاجرت سلولی از طریق جفت به بافت های مادری ایجاد می شود و می تواند یک رابطه دو طرفه را بین مادر و جنین ایجاد کند، در ادامه نیز به موشکافی بیشتر این فرایند می پردازیم.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpresss، محققین با به کاربردن روش های موافق و مخالف سعی بر موشکافی اثرات مثبت و منفی سلول های جنینی روی سلامت مادری داشته اند. تئوری همکاری و آنالیز های تکاملی ابزارهای قویی برای کمک به محققین در شناسایی اثرات پیچیده  سلول های جنینی روی بدن مادر بوده است. آن ها به محققین در شناسایی نقش این سلول ها روی سلامت مادری کمک می کنند. تئوری تکاملی می گوید که سلول های جنینی به صورت همکارانه عمل می کنند تا سلامت مادری را در جهت کاهش هزینه ها در فرایندهایی مانند حفظ و نگهداری بافت تقویت کنند. به نظر می رسد که  سلول های جنینی نقش مهمی در سینه خانم ها ایفا کنند و در نیمی از نمونه های گرفته شده از آن ها مشاهده می شوند. با توجه به سیر تکاملی 160 میلیون ساله پستانداران به نظر می رسد که این سلول های جنینی مشارکت فعالی در تکوین سینه و شیردهی داشته اند. مطالعات نشان داده است که میزان کم شیردهی با میزان کم این سلول ها ارتباط مستقیم دارد. هم چنین مشاهده شده است که تعداد این سلول ها در خانم هایی که به سرطان سینه مبتلا می شوند اندک است که نشان دهنده نقش محافظتی ویژه آن ها است. از سوی دیگر، برخی اطلاعات نشان می دهد که سلول های جنینی با افزایش موقت خطر ابتلا به سرطان سینه در سال های بلافاصله بعد از بارداری مرتبط هستند. هم چنین مشخص شده است که این سلول های جنینی در تیروئید نیز وجود دارند و ممکن است فعالیت تیروئید را دستکاری کنند تا انتقال گرما از مادر به جنین را تقویت کنند. در زنانی که دچار مشکلات تیروئیدی هستند می توان این سلول های جنینی را به فراوانی در بافت های تیروئیدی و خون آن ها مشاهده کرد. محققین پیشنهاد می کنند که سیستم مادری در تلاش است که کنترل این فرایندها را از دست سلول های جنینی خارج سازد و این امر گاها موجب بیماری های اوتوایمن و التهابی می شود. هم چنین مطالعات دیگر نیز نشان داده اند که این سلول ها گاها در حال تعیین تکلیف برای مسیرهای عصبی هستند که روی رفتار و احساسات تاثیرگذار هستند. آن ها ممکن است مسیرهای شروع کننده آزاد سازی اکسی توسین را از کنترل خارج کنند. در واقع این سلول های جنینی را مسئول طیفی از تظاهرات احساسی و فیزیکی مانند افسردگی بعد از بارداری در مورد مادران می دانند. در نهایت باید گفت که محققین میکروکایمریسم جنینی را قطعه ای از پازل گیج کننده تکوین و تکامل می دانند که در یک رابطه سلولی دو طرفه، مادر و جنین می توانند سلامت یکدیگر را تحت الشعاع قرار دهند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه