به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این محققین می گویند که این خطر حمله قلبی طولانی به طور دائم وجود ندارد اما خطر ترومبو امبولیسم( وجود لخته خون در ریه ها و سیاهرگ ها) تا سال ها بعد از جراحی وجود دارد. استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت است که بیش از 27 میلیون نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داده است. از آن جایی که از بین رفتن استخوان و غضروف امری حتمی است، جراحی تعویض زانو و لگن یک گزینه درمانی برای تسکین درد و سفتی اندام است و قابلیت حرکتی را احیا می کند. مطالعات پیشین نشان داده است که سالانه بیش از 1/8 میلیون آرتروپلاستی در سراسر جهان صورت می گیرد و با افزایش سن جمعیت این آمار نیز افزایش می یابد. مطالعات بیشماری نشان داده اند که جراحی های تعویض مفصل درد، عملکرد و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشند اما اثر آن ها روی سلامت قلبی عروقی هنوز اثبات نشده است. اینک این محققین در بوستون به بررسی این مطلب پرداخته اند که آیا این جراحی ها خطر وقایع قلبی عروقی را بین بیماران کاهش می دهد یا خیر. این مطالعه 13849 فرد که متحمل جراحی تعویض زانو شده بودند و 13849 فرد فاقد این جراحی را مورد مقایسه قرار داد. این افراد بیش از 50 سال سن داشتند و مربوط به سال های 2000 تا 2012 بودند. یافته ها نشان داد که 306 بیمار در گروه آرتروپلاستی و 286 فرد در گروه کنترل طی دوره تحت نظر بودن متحمل انفارکته میوکاردی شدند. خطر حمله قلبی در ماه اول بعد از جراحی به طور معناداری بالا بود و بعد از جراحی با گذشت زمان کاهش یافت(در گروه تیمار). ترومبو امبولیسم سیاهرگی یک خطر بارز طی ماه اول بعد از جراحی برای کسانی بود که متحمل جراحی شده بودند. یافته های این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که بیماران استئوآرتریتی که متحمل جراحی های تعویض زانو و لگن می شوند در معرض خطر حمله قلبی در دوره بعد از جراحی(اوایل) هستند. خطر ترومبو امبولیسم بیشتر در مورد سیاهرگ های مشاهده می شود و این آمار در مورد ریه ها بارز نبوده است.

پایان مطلب/