تاریخ انتشار: یکشنبه 19 مهر 1394
افزایش کارایی برنامه ریزی ژنتیکی برای ایجاد کاردیومیوسیت ها از طریق سیگنال های توپوگرافی

  افزایش کارایی برنامه ریزی ژنتیکی برای ایجاد کاردیومیوسیت ها از طریق سیگنال های توپوگرافی

تولید de novo کاردیومیوسیت ها از طریق افزایش بیان فاکتورهای رونویسی کلیدی(از طریق وکتورهای ویروسی)، استراتژی بسیار امیدوارکننده ای برای ترمیم بافت های عضلات قلبی محسوب می شود. اگرچه امکان بازبرنامه ریزی سلولی در in vitro و in vivo به اثبات رسیده است اما با این وجود کارایی آن بی نهایت پایین است.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از Biomaterial، در این مطالعه محققین در کالج سلطنتی لندن گزارشی از یک تکنیک مستقل از مواد شیمیایی ارائه کرده اند که به موجب آن سرنخ های یا سیگنال های توپوگرافی( ریز شیارهای موازی خاص) موجب افزایش تمایز مستقیم پیش سازهای قلبی به سلول های شبه کاردیومیوسیتی می شوند. محققین با استفاده از یک استراتژی بازیرنامه ریزی مستقیم به واسطه لنتی ویروس ها برای بیان میوکاردین، Tbx5 و Mef2c نشان دادند که این بسترهای دارای این این ریز شیار ها موجب افزایش استیلاسیون هیستون H3 می شوند که یک محیط تاثیر گذار برای بازبرنامه ریزی به وسیله فاکتورهای بنیادینگی و تحریک سومولاسیون میوکاردین است. این اثرات بیوشیمیایی مشابه کاری است که مهار کننده دارویی هیستون داستیلاز( اسید والپوریک) انجام می دهد و این ماده بیان پروتئین های خاص کاردیومیوسیت به وسیله سلول های مهندسی ژنتیک شده به طور بارزی تقویت می کند. هیچ اثر پاسخ دهنده ای در سلول های مقاوم به اسید والپوریک مشاهده نشد. علاوه براین، آنیزوتروپی ناشی از ریز شیارهای موازی، کشیدگی سلولی را القا می کند و میوکاردیوم بطنی طبیعی را شبیه سازی می کند و موجب افزایش سازماندهی سارکومر می شود.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه