به گزارش بنیان به نقل از ژورنال Stem Cells، با استفاده از مدل موشی(B6) سینرژیک C57BL/6، چندین مطالعه نشان داده اند که سلول های مشتق از iPSCها برخی سطوح ایمنی زایی را در زمان پیوند زیر جلدی موش B6 نشان می دهند. برخلاف آن، مطالعه اخیر به این نتیجه رسیده است که رده های متنوع سلول های مشتق از iPSCهای B6، زمانی که به زیر کپسول کلیوی موش B6‌تزریق می شوند هیچ گونه ایمنی زایی را نشان نمی دهند. برای حل این تناقضات بوجود آمده در زمینه مهم بیولوژی iPSCها، محققین در دانشگاه کالیفرنیا از مدل پیوندی B6 مشابهی استفاده کردند تا نشان دهند که پاسخ ایمنی به آنتی ژن به ریزمحیط ایمنی جایگاه پیوند بستگی دارد. این سلول های iPSC و مشتقات تمایز یافته آن ها زمانی که به زیر کپسول کلیوی تزریق می شوند زنده می مانند، ولی زمانی که به صورت زیر جلدی یا درون عضلانی تزریق شدند دچار رد پیوند شدند. پیوند هم زمان سلول های دندریتی B6 بالغ زیر کپسول کلیوی نیز منجر به رد گرافت های مشتق از iPSCهای B6 می شود ولی در مورد گرافت های مشتق از سلول های بنیادی جنینی B6 تاثیری ندارد که نشان دهنده این است که فقدان پاسخ ایمنی قابل تشخیص به گرافت های مشتق از iPSCها به زیر کپسول کلیوی، به دلیل فقدان سلول های ارائه دهنده آنتی ژن دارای عملکرد است.

پایان مطلب/