به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه نشان داده است که زمانی که آنتی اکسیدان ها برای موش تجویز می شوند، در مقایسه با موش هایی که این رژیم غذایی را دریافت نکرده اند، سرطان سریع تر پراکنده می شود. مدت زمان زیادی است که محققین می دانند که پراکنش سلول های سرطانی از یک بخش به بخش دیگر بدن، فرایندی ناکارآمد است که به موجب آن طیف وسیعی از سلول های سرطانی که وارد جریان خون می شوند، زنده نمی مانند. این محققین دریافته اند که سلول های ملانومایی متاستاز کننده سطوح بالایی از استرس اکسیداتیو را تجربه می کنند که منجر به مرگ اغلب سلول های متاستازی می شود. تجویز آنتی اکسیدان ها به موش ها موجب بقای سلول های ملانومایی متاستاز کننده بیشتری می شود و در نتیجه میزان متاستاز و عوارض آن را در موجود افزایش می دهد. این ایده که آنتی اکسیدان ها برای شما خوب هستند و شما را در برابر سرطان ها حفظ می کنند از مطالعات بالینی می آید که از این آنتی اکسیدان ها استفاده کرده بودند. برخی از این مطالعات بالینی به دلیل این که برخی بیمارانی که آنتی اکسیدان ها را دریافت کردند سریع تر مردند، متوقف شد. اما این مطالعه نشان می دهد که سلول های سرطانی از آنتی اکسیدان ها بیش از سلول های طبیعی نفع می برند. افراد سالمی که به سرطان مبتلا هستند ممکن است از مزایایی آنتی اکسیدان ها استفاده کنند و این آنتی اکسیدان ها، آسیب ناشی از  تجمع مولکول های اکسیداتیو فعال حاصل از متابولیسم طبیعی را کاهش می دهند. این در حالی است که این گونه مطالعات هنور در بیماران مشکوک به سرطان تست نشده اند. محققین پیشنهاد می کنند که برای هدف قرار دادن سلول های ملانومایی، باید مسیری که این سلول ها استفاده می کنند تا در برابر استرس اکسیداتیو زنده بمانند را هدف قرار داد.

پایان مطلب/