به گزارش بنیان به نقل از Cell Stem Cell، این میوکاردیوم های زیست مصنوع مشتق از بیماران می توانند حمایت عملکردی قلب صدمه دیده را موجب شوند و روی آن اثر درمانی داشته باشند. در مطالعه ای که در بیمارستان عمومی ماساچوست صورت گرفته است، محققین از یافته های مطالعات گذشته در این زمینه برای کاربرد انسانی استفاده کرده اند و با ترکیب ماتریکس قلبی انسانی و کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs)، یک بافت قلبی دارای عملکرد را زیست مهندسی کرده اند. برای ایجاد یک داربست بافتی مناسب برای بالین، محققین از روش های سلول زدایی پرفیوژن برای بدست آوردن داربست های قلبی سلول زدایی شده انسانی و زیست سازگار استفاده کردند که ترکیب و ساختار ماتریکس خارج سلولی و عروق کرونری آن ها حفظ شده بود. آن ها کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCها را روی این داربست کشت دادند و تولید بافتی با ویژگی های سه بعدی کردند. آن ها این سازه های بافتی قلبی را به مدت 120 روز در محیط کشت نگه داشتند و ساختارهای سارکومری مشخص ، تغییر شکل ماتریکس و سلول، نیروی انقباضی و هدایت الکتریکی این مجموعه را نشان دادند. برای نشان دادن این مطلب که بافت قلبی دارای عملکرد انسان می تواند روی این پلت فرم ساخته شود، آن ها کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCهای انسانی را روی داربست قلبی انسانی کشت دادند و تحت شرایط زیست تقلید مشاهده کردند که این سازه ها منجر به ایجاد بافت میوکاردی دارای عملکردی می شود که قدرت انقباضی دارد و نیروی مکانیکی را هدایت می کند. با توجه به آن چه گفته شده به نظر می رسد که داربست های ماتریکس خارج سلولی طبیعی قلبی می توانند با حفظ اجزای خود، ساختار مناسبی را برای پشتیبانی و کشت کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCها فراهم آورند.

پایان مطلب/