به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اختلالات تحلیل برنده سیستم عصبی مانند پارکینسون، اغلب موجب از دست رفتن بدون بازگشت سلول های مغزی می شوند. برخلاف سایر سلول های بدن، این نورون ها قادر به بازسازی خودشان نیستند و در نتیجه آسیب مغزی، به نوعی غیر قابل جبران است. یکی از مسائلی که می تواند امیدواری به درمان این بیماری های را افزایش دهد درک هر چه بهتر مکانیسم تکوینی مغز است. اما مغز یکی از پیچیده ترین اندام های بدن، با مسیرهای مولکولی و پیام رسان بسیار پیچیده است. در این مطالعه محققین در دانشگاه ماینس به بررسی یکی از ژن های کلیدی در تکوین مغز به نام NeuroD1 پرداخته اند که در مغز در حال تکوین بیان می شود و نشان دهنده شروع نوروژنز است. گزارشات آن ها نشان می دهد که طی تکوین مغز، NeuroD1 نه تنها در سلول های بنیادی مغز بیان می شود،‌ بلکه به عنوان تنظیم کننده اصلی شمار زیادی ار ژن ها، منجر به تبدیل شدن این سلول های بنیادی به نورون ها می شود. آن ها با استفاده از ترکیبی از روش های زیستی مانند نوروبیولوژی، اپی ژنتیک و بیوانفورماتیک نشان دادند که این ژن ها به طور طبیعی در طی تکوین خاموش هستند اما فعالیت NeuroD1، مرحله اپی ژنتیکی آن ها را تغییر داده و موجب روشن شدن آن ها می شود. جالب تر این که، این مطالعه نشان داد که این ژن ها حتی بعد از این که NeuroD1 در مراحل بعدی خاموش شد، روشن باقی می مانند. در واقع NeuroD1 ایجاد یک حافظه اپی ژنتیکی برای تمایز عصبی در این سلول ها می کند. این مطالعه گام مهمی به سمت درک رابطه بین توالی DNA، تغییرات اپی ژنتیک و سرنوشت سلولی محسوب می شود. این یافته ها نه تنها تا حدی مبحث چگونگی تشکیل مغز طی تکوین جنینی را روشن می سازد بلکه راه را برای ایجاد درمان های ترمیمی نیز هموار می کند.

پایان مطلب/