به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ایده این مطالعه از آن جایی به ذهن محققین در دانشگاه Sungkyunkwan کره رسید که آن ها دریافتند که Sox2 می تواند به پروتئین چاپرون باکتریایی Skp متصل شود. زمانی که آن ها به بررسی این مطلب پرداختند که اگر Skp را به سلول های بنیادی وارد کنند چه اتفاقی می افتد، دریافتند که این پروتئین می تواند موجب شروع تمایز شود. در نتیجه آن ها به این فرض رسیدند که Skp‌ می تواند در ترکیب با سایر تکنیک ها منجر به تمایز موثرتر و کارآمدتر شود. در این مطالعه آن ها برای بهبود پروتکل تمایزی شان در القای تمایز عصبی، در گام اول از پروتئین باکتریایی Skp استفاده کردند. این پروتئین به Sox2‌ متصل می شود و مانع از عملکرد آن می شود. در گام بعدی، تیمار سلول ها با ریزمولکول های شیمیایی نورودازین و نورودازول موجب تمایز سلول های بنیادی به نورون می شوند. با به کار گرفتن هر دو مرحله، هم نورون های دارای عملکرد بیشتری ساخته می شوند و هم سلول های بنیادی به صورت سریع تری تمایز می یابند. از جمله نقاط ضعفی که برای این پروتکل ذکر می شود استفاده از پروتئین های باکتریایی مانند Skp‌ است که می تواند نگرانی هایی را به خاطر مباحث ایمنی ایجاد کند. با این حال استفاده از این پروتئین ها در مقایسه با استفاده از عناصر ژنتیکی مزیت های بیشتری دارد و هیچ گونه تغییر یا ناپایداری ژنتیکی را ایجاد نمی کند. محققین امیدوارند که این مطالعه بتواند سایرین را نیز برای ایجاد رویکردهای مشابه بر مبنای استفاده از ریزمولکول ها و سرکوب بنیادینگی طی روند تمایز ترغیب کند.

پایان مطلب/