به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به سلول های استخوان، غضروف، عضلات و چربی تمایز یابند و این پتانسیل تمایزی آن ها را کاندیدای مناسبی برای استفاده در مطالعات بالینی می سازد. در حال حاضر این سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط کشت حاوی سروم و روی ظروف کشت آزمایشگاهی به صورت تک لایه رشد می کنند. اما برای رشد و تولید این سلول های بنیادی به میزان زیاد و در محیط کشتی که حاوی سروم جانوری نباشد، نیازمند پروتکل های قوی تر می باشد. به این منظور محققین در A*STAR فرومولاسیون های مختلفی از محیط کشت را برای حفظ رشد سلول های بنیادی مزانشیمی تست کردند. آن ها تکثیر هفت رده از سلول های بنیادی مزانشیمی را در شش محیط با ترکیب های متفاوت درون ظروف آزمایشگاهی و ریزناقل ها(microcarriers) تست کردند. از این ریزناقل ها می توانند تولید مقادیر انبوه سلول را حمایت کنند. یافته های آن ها نه تنها تعجب برانگیز نبود بلکه ناامید کننده هم بود. هیج محیط کشتی به تنهایی رشد همه رده های سلول های بنیادی مزانشیمی را حمایت کرد و اگر محیط کشتی برای کشت های تک لایه ای مناسب بود، لزوما منجر به رشد سلول ها در ریزناقل ها نمی شود. این سلول های بنیادی مزانشیمی از منابع مختلفی مانند مغز استخوان، خون بندناف و بافت چربی مشتق شده اند و برای رسیدن این سلول ها به یک رشد مناسب و بهینه نیاز به دستکاری محیط های کشت است. این مطالعه در استفاده از کشت سلول در ریزناقل ها از شرایط استاتیک بدون هرگونه حرکتی استفاده کرد و برای تولید این سلول ها در مقادیر انبوه حتما این سلول ها باید در محیط دینامیک باشند. در نتیجه این محققین می گویند باید برای ایجاد یک کشت بهینه باید علاوه بر مارکرهای سلول های بنیادی به جنبه های عملکردی سلول ها نیز نگاه کنیم. در حال حاضر این محققین در حال طراحی یک محیط کشت هستند که بتواند رشد انواع سلول های بنیادی مزانشیمی را حمایت کند. این محیط کشت مخلوطی از چندین فرمولاسیون خواهد بود.

پایان مطلب/