به گزارش بنیان به نقل ازnature، محققین در دانشگاه دوسلدورف با نشان دادن پراکنش سلول های استرومایی مزانشیمی در نارسایی خون سازی ناشی از لوکمیای میلوئید حاد نشان داده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی در افراد مبتلا به این بیماری با کاهش معنادار رشد مواجه سهتند و ظرفیت تمایزی آن ها با استخوان مختل شده است. آنالیزهای مولکولی نشان می دهد که متیلاسیون در جایگاه های خاصی از ژنوم، مسیرهای دخیل در تمایز، تکثیر و تکوین اسکلتی را تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه براین به نظر می رسد که فاکتورهای تنظیم کننده خون سازی مانند kit-ligand و Jagged-1 توانایی شان در حمایت سلول های پیش ساز و بنیادی خون ساز CD34+ را در کشت های بلند مدت از دست می دهند. تمایز استخوانی نامطلوب و حمایت مناسب استرومالی با مشکلات بیماری مرتبط هستند و به نظر می رسد که افزایش سطح استئوکلسین سروم می تواند تا حدی علایم بیماری را بهبود ببخشد. در همین راستا، محققین نشان داده اند که کشت سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط کشتی شرطی مشتق از چهار رده سلولی لوکمیای میلوئید حاد منجر به کاهش تکثیر و تمایز استخوانی می شود. در مجموع، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق  از بیماران مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد از نظر مولکولی و عملکردی نیز تغییر یافته اند و از دلایل خون سازی غیر موثر هستند.

پایان مطلب/