به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، محققین دانشگاه کمبریج برای اولین بار به مطالعه پیشرفت لنفومای آناپلازی سلول های بزرگ(ALCL) در موش پرداخته اند. این سرطان نوعی سرطان خونی تهاجمی است که مشخصا به صورت تومورهایی در گره های لنفی، پوست، ریه ها، کبد و بافت نرم بروز می کند و بیشتر کودکان و بالغین جوان را تحت تاثیر قرار می دهد. در حال حاضر درمان موجود برای این سرطان استفاده از شیمی درمانی های شدید است که خود با عوارض جانبی شدیدتری همراه است. علاوه براین بیش از 40 درصد از کودکانی که به ALCL مبتلا می شوند، بعد از درمان مجددا دچار عود بیماری می شوند و نیازمند شیمی درمانی های بیشتر هستند. مطالعات برای رسیدن به منشا این بیماری محققین را به ژنی معیوب در سلول های بنیادی خون ساز در تیموس رسانده است. محققین براین باورند که حتی اگر شیمی درمانی بتواند سلول های سرطانی که به سایر جاهای بدن متاستاز داده اند را از بین ببرد اما قادر نیست این سلول های بنیادی سرطانی را از بین ببرد و در نتیجه آن ها عاملی برای عود مجدد بیماری خواهند بود. محققین دریافته اند که پراکندگی و متاستاز این لنفوما به سایر قسمت های بدن نیازمند اختلال در گیرنده سلول های T یا (TCR) سیستم ایمنی است. این گیرنده ها روی سطح سلول هایT قرار دارند و در مبارزه علیه ویروس ها و سایر عوامل خارجی نقش دارند. در موش هایی که ALCL پراکنده شده است، مولکول TCR در ابتدا لازم است اما بعد از مدتی از سطح سلول های سرطانی حذف می شود که بدین معنی است که این مولکول اثرات سرکوب کنندگی روی تکوین لنفوما دارد. دکتر ترنر در این زمینه می گوید که ما اینک درک بیشتری در مورد منشا این نوع لنفوما و نقش حیاتی اختلال در سیستم ایمنی در متاستاز این سرطان بدست آورده ایم و با هدف قرار دادن ژن های کلیدی برای تکوین لنفوما، می توانیم درمان های موثرتری را برای کودکان مبتلا به این بیماری فراهم آوریم.

پایان مطلب/