به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، هتروژنی فراوان سلول های ساختار مغزی ، تشریح پایه های مولکولی عملکرد مدارهای عصبی را بسیار مشکل کرده است و مطالعات ژنتیکی و اپی ژنتیکی گذشته نتوانسته اند دقت و صحت کاملی در نحوه عملکرد مدارهای فعال شده مغزی یک فرایند، عمل یا مهارت ارائه دهند. چندی پیش بود که محققین برای اولین بار ویژگی مولکولی بیان ژنی دهیل در بلوغ سلول های عصبی و عملکرد الکتروفیزیولوژیک آن ها را نشان دادند. آن توانسته بوده اند به خوبی تکنولوژی Patch-seq و به موجب آن patch clamp  و پروفایل کردن ترنسکریپتوم نورونی را روی نورون های انسانی مشتق از سلول های بنیادی انجام دهند. با بررسی و مقایسه نتایج بدست آمده از این روش ها، آن ها 39 ژن عصبی را شناسایی کردند که به عنوان بیومارکر ژنتیکی بلوغ عصبی در انسان عمل می کنند. هم چنین نتایج نشان داده است که شماری از سیگنالینگ های کلسیمی، عملکردهای میتوکندریایی و ژن های مرتبط با یوبی کوئیتینه،زمانی که این نورون ها بالغ می شوند به طور دائم افزایش می یابند.  به نظر می رسد که تنظیم نامناسب این فرایند ها، عنصری اصلی در ایجاد دژنراسیون های عصبی باشد و نقش دقیق این ژن ها در بلوغ عصبی باید در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد.

پایان مطلب/