تاریخ انتشار: یکشنبه 22 فروردین 1395
ارتباط عدم وجود یک پروتئین و باسازی بافت کبدی

  ارتباط عدم وجود یک پروتئین و باسازی بافت کبدی

محققین در انستیتو تحقیقات UT Southwestern گزارش کرده اند که غیرفعال سازی یک ژن کد کننده پروتئینی خاص می تواند باسازی بافت کبدی را در پستانداران افزایش دهد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازCell Stem Cell، دم مارمولک ها و بازوی ستاره دریایی توانایی حیرت آوری در رشد مجدد دارد اما پستانداران دارای توانایی بازسازی از جزئی ترین حالت تا شدیدترین حالت در برخی اندام هایشان هستند. در بین اندام های جامد انسانی، کبد توانایی ترمیمی منحصربفردی دارد. یک کبد سالم می تواند بعد از آسیب دیدگی تا 70 درصد خود را ترمیم کند. با این حال زمانی که کبد دائما در حال آسیب دیدگی باشد(به دلیل سموم یا بیماری های مزمن)، این توانایی بازسازی را از دست می دهد. به دنبال آسیب های مکرر، سیروز یا بافت های اسکار شکل می گیرد و خطر سرطان افزایش می یابد. در انسان ژن ARID1A در چندین سرطان از جمله سرطان کبد، پانکراس، سینه و ... جهش می یابد. بر مبنای این اطلاعات، محققین فرض کردند که موش های فاقد Arid1 به آسیب کبدی و در نهایت سرطان مبتلا می شوند اما زمانی که آن ها نتیجه ای معکوس را مشاهده کردند شگفت زده شدند، زیرا هیچ آسیب کبدی اتفاق نیافتاد. در حقیقت کبد این موش ها سریع تر ترمیم شد و عملکرد بهتری را نشان داد. در واقع نتایج نشان داد که موش های فاقد این ژن سالم تر بودند، تست نمونه های خون آن ها نشان داد که عملکرد کبدی بهبود یافته است و در این موش ها، توده بافت کبدی سریع تر جایگزین شد و در پاسخ به آسیب شیمیایی فیبروز کمتری شکل گرفت. علاوه بر کبد، بافت های دیگر مانند پوست زخم شده نیز در موش های فاقد Arid1 سریع تر بهبود یافتند. در گام بعدی محققین در صدد هستند که ریزمولکول هایی را برای هدف قرار دادن این ژن طراحی کنند تا شاید بدین طریق موفق به القای بازسازی کبدی شده و مانع از آسیب کبدی بیشتر شوند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه