به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین دانشگاه کالیفرنیا بر این باورند که نواحی خاصی از سیستم عصبی در رشد سلول های سرطانی بیشتر دخیل هستند. برخی از این نواحی می توانند رشد تومور را سرکوب کنند و برخی دیگر می توانند رشد تومور را تحریک کنند.

این مطالعه نشان داده است که سلول های سرطانی پیوند شده به نیمه بالایی مغز در مقایسه با نواحی خلفی تر بدن رشد بسیار تهاجمی تری دارند. در انسان ها، نرخ بقا برای بیماران مبتلا به سرطان پوست، زمانی که تومورها به سر و گردن نزدیک تر باشند پایین تر است. برای درک بهتر این رخداد، محققین از کرم پهن پلاناریا استفاده کردند که قابلیت بازسازی بالایی دارند و سلول های بنیادی آن شباهت بسیار زیادی با نمونه های انسانی دارد.

یکی از نشانه ها و دلایل اولیه سرطان آسیب DNA در سلول ها است. در این راستا دکتر اوییدو و همکارانش آسیب های DNA را در همه سلول های یک پلاناریای بالغ ایجاد کردند. در نیمه خلفی پلاناریا، اغلب سلول های آسیب دیده مردند اما در ناحیه قدامی تعداد سلول هایی که مردند کمتر بود. جالب تر این که سلول های آسیب دیده قادر به تقسیم شدن و تکثیر بیشتر بودند که از مشخصه های سلول های سرطانی است. این یافته ها می تواند اهمیت زیادی در درک چگونگی شروع سرطان و مکانیسم هایی که مانع از مرگ سلول های آسیب دیده می شود، داشته باشد. جالب تر این که محققین دریافتند زمانی که بافت مغزی را به بخش دیگر بدن پلاناریا پیوند کردند، سلول های آسیب دیده در برابر مرگ مقاومت کردند و تکثیر بیشتری را در این ناحیه نشان دادند که پیشنهاد می کند که بافت مغزی ممکن است سرنوشت سلول هایی که دچار آسیب DNA‌شده اند را تغییر دهد. احتمالا سیگنال هایی از سیستم عصبی صادر می شود که به سلول هایی با آسیب DNA اجازه می دهد که در برابر تومور مقاومت کنند یا دچار مرگ سلولی شوند.

پایان مطلب/