به گزارش بنیان به نقل ازnews-meical.net، یکی از سوالات کلیدی در زیست شناسایی این است که چگونه بافت های بعد از تروما یا آسیب ترمیم می شوند و چگونه سلول های بنیادی  به منظور ترمیم آسیب بافتی مهاجرت و تکثیر می کنند و در نهایت در آن ناحیه تمایز می یابند.

در مطالعه ای جدید محققین در دانشگاه بلژیک مکانیسم های مولکولی و سلولی دخیل در تنظیم بهبود زخم های پوستی را نشان داده اند. پوست اولین سد محافظتی بدن علیه محیط خارجی محسوب می شود. زمانی که سد پوستی تخریب می شود، آبشاری از وقایع سلولی و مولکولی به منظور ترمیم آسیب و احیا یکپارچگی پوست فعال می شود. نقص در این وقایع منجر به اختلات حا و مزمن مختلفی می شود. در پوست، جمعیت های مجزایی از سلول های بنیادی پوستی وجود دارد که در بهبود زخم مشارکت می کنند. اما این که چگونه تعادل بین تکثیر و تمایز و مهاجرت این سلول ها طی فرایند بهبود حفظ می شود مشخص نیست. در این مطالعه آن ها از مدل های موشی مهندسی ژنتیک شده برای مطالعه جمعیت های مختلف سلول های بنیادی استفاده کردند. به ویژه آن ها از ردیابی رده ای برای نشان دار کردن سلول های بنیادی مختلف و دنبال کردن سرنوشت این سلول ها و اخلاف آن ها استفاده کردند. آن ها دریافتند که سلول های بنیادی که از بخش های مختلف اپی درم می آیند، برخلاف این که از نواحی مختلف اپی درم می آیند اما پاسخ یکسانی را طی ترمیم زخم ارائه می دهند. این خیلی جالب بود که ترمیم اپی درم پوست شامل فعال سازی سلول های بنیادی بسیار مختلفی است که به صورت یکسانی به وضعیت اورژانسی موجود در بهبود زخم پاسخ می دهند و موجب بهبود زخم می شوند. محققین مشخصه های ژنی که سلول هایی که به طور فعال طی این فرایند تقسیم می شوند و آن هایی که به جایگاه آسیب مهاجرت می کنند، را شناسایی و مقایسه کردند. بررسی های مولکولی فرایند مهاجرتی سلول ها در کناره ها نشان داد که این سلول ها،سلول های بنیادی را از شر عفونت و استرس مکانیکی در امان می دارند و موجب هارمونی فرایند بهبود زخم می شوند. در مجموع این مطالعه دیدگاه های مهم و ارزشمندی را در مورد تغییرات در مکانیسم هایی که منجر به ترمیم بافت می شوند، ارائه می کند و نشان می دهد که ظرفیت سلول های بنیادی برای بازسازی بافت به منشا سلولی آن ها بستگی ندارد بلکه به ظرفیت تکثیری آن ها بستگی دارد. این مطالعه برای اولین بار دینامیک سلول های بنیادی طی بهبود زخم را نشان می دهد و اجزای مولکولی جدیدی را شناسایی کرده است که در بازسازی پوست دخالت دارند.

پایان مطلب/