به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، دکتر هیفان لین  در مرکز سلول های بنیادی  دانشگاه Yale ‌می گوید: نوع خاصی از RNA با هماهنگی یک پروتئین معمولی عمل می کنند تا موجود را تغییرات ژنتیکی مضر و بدون کمک ژن ها محافظت کنند. این مکانیسم ممکن است به توضیح این مطلب که چگونه سلول های معمولی مانند فیبروبلاست ها می توانند به سلول های بنیادی تبدیل شوند و چرا برخی سرطان ها به صورت تصادفی ایجاد می شوند کمک می کند.

این تئوری که عوامل دیگری غیر از ژن ها مسئول ویژگی ها یا فنوتیپ موجود هستند، قدمتی تقریبا 70 ساله دارد اما بیشتر در یک دهه گذشته روی آن تاکید شده است. برای مثال جانوران کلون شده اغلب با رنگ هایی متفاوت از جانوری منشا DNA آن ها است متولد می شوند اما دلیل این تغییر نامشخص بود.

حدود یک دهه قبل محققین درصد قابل توجهی از مگس های سرکه را شناسایی کردند که فاقد پروتئین Hsp90 بودند و این موجب ناهنجاری های تصادفی مانند وجود پاها یا چشم ها در مکان های نابجا می شود. به نظر می رسد که Hsp90 موجود را در برابر تغییرات ژنتیکی مضر در ژنومش محافظت می کند. با این حال از آن جایی که نقش Hsp90، متحرک کردن سایر مولکول ها در پاسخ به استرس است، محققین براین باورند که سایر عوامل نیز در امر دخیل هستند.

عده زیادی از محققین تصور می کنند که Hsp90 با سرکوب کردن فعالیت jumping genes که می توانند از یک ناحیه ژنوم به ناحیه دیگر ژنوم بروند، مانع از بروز برخی ناهنجاری های تصادفی می شود. با این حال، محققین Yale در مطالعه روی مگس های سرکه گزارش داده اند که نوعی از small RNAها موسوم به piwi interacting RNA یا piRNA با هماهنگی Hsp90 و مولکول دیگری کمک می کند و مانع از ایجاد واریته ها یا فعال شدن واریته های موجود می شود. این ژن ها در محافظت در برابر واریته های مضر نقش دارند و احتمالا این کار را ازطریق مولکول های piRNA و Hsp90‌انجام می دهند.

دکتر لین که piRNAها را در سلول های تولید مثلی و سلول های بنیادی مورد مطالعه قرار داده است می گوید که تنوع در سطح Hsp90 و piRNA ها بین سلول های فرد از نوع مشابه ممکن است توضیح دهد که چرا شمار اندکی از سلول های معمولی را می توان به سلول های بنیادی بازبرنامه ریزی کرد و چرا موتاسیون های مضر در برخی از سرطان ها ایجاد می شوند.

پایان مطلب/