به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، از نظر علمی، استفاده از امواح مافوق صوت برای بدست آوردن اطلاعات کمی در مورد ریه بسیار مشکل است، زیرا امواج مافوق صوت قادر به عبور از هوا نیستند و ریه ها معمولا مملو از هوا هستند. اما محققین دانشگاه کارولینای شمالی توانسته اند از ذات منعکس کنندگی کیسه های هوایی ریه ها برای محاسبه مقدار مایعات در ریه ها استفاده کنند. زمانی که امواج مافوق صوت از بدن می گذرند، اغلب انرژی هر موج از طریق بافت عبور می کند. اما برخی از انرژی ها به صورت اکو منعکس می وشند. با مونیتور کردن این اکوها، یک اسکنر مافوق صوت قادر به ایجاد تصویر از بافتی است که امواج از آن می گذرند. همه این اتفاقات ظرف چند هزارم ثانیه اتفاق می افتد.

در مطالعه ای که برای تست این روش صورت گرفت، محققین از بافت ریه رت ها استفاده کردند و محلول سالین را برای تقلید بافت ریوی مملو از مایع به درون آن تزریق کردند. آن ها توانستند با استفاده از این روش، مقدار مایع درون ریه ها را تا حد یک میلی لیتر اندازه گیری کنند. در گام بعدی مطالعه آن ها اختلاف معنی داری را بین ریه های مملو از مایع و ریه های سالم در رت ها مشاهده کردند. آن ها مشاهده کردند که در هر دو ریه میزان نفوذ امواج مافوق صوت بین دو کیسه هوایی بسیار متفاوت است به نحوی که این فاصله در ریه های مملو از مایع حدود 1040 میکرومتر بود و این در حالی بود که این فاصله در ریه های سالم حدود 332 میکرومتر بود. این یافته، از آن جایی که می توان از آن به عنوان معیاری برای تعیین این که یک درمان ادم ریوی چه میزان موثر بوده است، استفاده کرد، بسیار مهم است.

پایان مطلب/