به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، چندین محققین و در واقع دانشجوی مهندسی زیست پزشکی در جان هاپکینز روشی را ابداع کرده اند و سعی در ثبت اختراع آن دارند که امیدوارند بتواند به بیماران مبتلا به آسیب دیدگی های ارتوپدیک مانند پارگی لیگامنت و تاندون کمک کند.

 دکتر مت روباسخین می گوید استفاده از نخ های بخیه ای که حامل سلول های بنیادی برای جایگاه آسیب هستند، منجر به این نخواهد شد که محققین روش ترمیم آسیب را تغییر دهند اما مطمئن هستیم که این سلول های بنیادی به طور قابل ملاحظه ای به فرایند ترمیم سرعت می بخشد و کارایی این فرایند را نیز بهبود می بخشد و از آن جایی که این سلول های بنیادی از بیماران گرفته شده اند، مشکلات مربوط به رد پیوند را ندارند.

در این روش، سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان بیماران با استفاده از یک ماشین خاص به درون نخ های جراحی پیچیده می شود و از آن برای جراحی متداول مانند جراحی های مربوط به پارگی لیگامنت و تاندون استفاده می شود. این سلول های بنیادی با توجه به سیگنال ها و فاکتورهای رشد موجود در محیطی که قرار دارند و گاها با خود نخ های بخیه وجود دارد می توانند با توجه به نیاز جایگاه آسیب به غضروف یا تاندون تمایز یابند و از طرف دیگر همزمان فاکتورهایی را ترشح می کنند که فرایند ترمیم را تسریع می کند و التهاب را در ناحیه آسیب کاهش می دهد. در حال حاضر این محققین از ماشینی که طراحی کرده اند و نخ های بخیه تولید آن در تست های جانوری استفاده کرده اند. تست های اولیه نشان می دهد که سلول های بنیادی سالم و دست نخورده به نخ ها می چسبند و به فرایند ترمیم در مشکلات ارتوپدی جانور(موش) کمک می کنند.

آمارها نشان می دهد که بیش از 46000 نفر در آمریکا به دلیل مشکلات مربوط تاندون آشیل شان متحمل جراحی می شوند که هزینه معادل 40000 دلار برای هر بیمار دارد.

پایان مطلب/