به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با رسیدن به دستاوردهای جدید در زمینه سلول های بنیادی و سلول درمانی، محققین راه های بسیاری را برای استفاده از سلول های تخصص یافته مانند سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه و سلول های گانگلیونی را برای مشکلات چشمی و از جمله گلوکوم مورد استفاده قرار داده اند. سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه که در جذب نور به گیرنده های نوری مخروطی و استوانه ای شبکیه کمک می کنند، نقش پشتیبانی دارند، مانع از پراکنش نور در کره چشم می شود، بقای سلول های گیرنده نوری را با انتقال مواد غذایی به آن ها تضمین می کنند و مانع از رسیدن مواد آسیب رسان از جمله رادیکال های آزاد به شبکیه می شوند. سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه شکلی شش وجهی داشته و این موجب می شود که به صورت کاملا یکدست و فشرده در کنار هم قرار گیرند. این سلول ها زوائد کوچکی دارند که از آن ها منشعب شده و به سلول های گیرنده های نوری می رسد مواد غذایی را به آن ها می رساند. زمانی که سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه آسیب می بینند، سلول های گیرنده نوری می میرند و این امر در نهایت موجب نابینایی می شوند.

در گلوکوم، مشخصا سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه آسیب نمی بینند و به لطف پیشرفت در تحقیقات سلول های بنیادی، به نظر می رسد که سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه ممکن است نقش حیاتی در یافتن درمانی برای این بیماری تخریب کننده داشته باشند. محققین دریافته اند که سلول های بنیادی بالغ را می توان از نواحی مختلف بدن گرفت و با استفاده از ترکیبی از ژن ها آن ها را به سلول هایی پرتوان بازبرنامه ریزی کرد. محققین این سلول های بنیادی پرتوان القایی را به انواع سلول های چشم تمایز دادند. اخیرا محققین نشان داده اند که سلول های بنیادی پرتوان القایی که با سلول های اپی تلیالی رنگدانه دار شبکیه هم کشت شوند می توانند به سلول های گیرنده نوری و سایر سلول های شبکیه تمایز یابند. حتی استفاده از این دو نوع سلول در کنار هم می تواند نوع خاصی از سلول های عصبی پشتیبان به نام سلول های گانگلیونی شبکیه را نیز بوجود آورد که طی گلوکوم آسیب می بینند. این موجب شده است که محققین این روش را به عنوان گزینه ای مناسب برای درمان گلوکوم معرفی کنند.

پایان مطلب/