به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سندرم میلودیسپلازی(MDS) سلول های بنیادی خون ساز را تحت تاثیر قرار می دهد و مانع از بالغ شدن آن ها به سلول های خونی سالم می شود. حدود یک سوم بیماران مبتلا به این سندرم، به لوکمیا مبتلا می شوند.

پروتئین p300 همراه با پروتئین مجاورش CBP، بخشی از خانواده ای از مولکول ها به نام هیستون استیل ترانسفرازها(HATs) هستند که با اضافه کردن گروه هیستون به DNA موجب روشن شدن برخی ژن ها می شوند. مطالعات گذشته نشان داده است که p300و CBP تحت شرایط خاص منجر به افزایش و پیشرفت سرطان می شوند. با این حال، در این مطالعه، محققین دریافته اند که موش های فاقد p300، خیلی سریع به لوکمیا مبتلا می شوند. جالب این که، برخلاف ارتباط نزدیک p300 و ساختار مشابه، حذف CBP هیچ اثری ندارد. زمانی که محققین p300 را حذف کردند، 100 درصد موش ها به لوکمیا مبتلا شدند. این نشان می دهد که تحت شرایط خاص، p300 به صورت یک سرکوب کننده تومور عمل می کند و دیدگاه های بزرگی را در مورد این که چگونه MDS به لوکمیا تبدیل می شود ارائه می کند. محققین در بررسی هایشان متوجه شدند که سلول سندرم میلودیسپلازی در آزمایشگاه به خوبی رشد نمی کنند اما زمانی که p300 را حذف می کنیم، آن ها به طور ناگهانی شروع به رشد می کنند. در حالی که p300 به وضح نقش بارز و حیاتی را در پیشبرد سندرم میلودیسپلازی و تبدیل شدن آن به لوکمیا بازی می کند، این عملکرد بسیار تخصصی است،زیرا هیچ واضحی روی سلول های بنیادی سالم نمی گذارد. با شناسایی p300، به عنوان یک سرکوب کننده توموری، محققین به دنبال شناسایی مسیرها و داروهایی خواهند بود که با هدف قرار دادن این مولکول بتوانند مانع از مبتلا شدن بیماران سندرم میلودیسپلازی به لوکمیا شوند.

پایان مطلب/