به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، در سال 2009 بود که محققین در انستیتو سالک بودجه ای 5 میلیون دلاری را از بنیاد پاول گلن برای مطالعه در زمینه پیری دریافت کرد. این حمایت با بودجه سه میلیون دلاری که آن ها در سال 2014 دریافت کردند ادامه داشت و اینک آن ها برای سومین بار از ابتدای شروع و برای دومین بار در چهار سال گذشته بودجه ای سه میلیون دلاری را برای مطالعه در این زمینه دریافت کردند. آن ها درک اثرات پیری زیستی را اولین گام در درمان یا به تاخیر انداختن بیماری های مرتبط با پیری می دانند.

در این مطالعه که از 2009 شروع شده است، محققین سالک روی رویکردی با سه سطح فوکوس کرده اند: سیستم بیولوژی، بیولوژی اندام و بیولوژی پیری سلول. کارشناسان در همه این زمینه ها نیاز به درک پیری، بیماری های مرتبط با پیری و تفاوت بین پیری طبیعی و پیری پاتولوژیک دارند. در این مطالعه آن ها در ابتدا روی تلومرها فوکوس کردند که انتهای خطی کروموزوم ها است و برای همانندسازی DNA  و سرکوب تومور و پیری حیاتی است. در بخشی از مطالعات شان، آن ها دریافته اند که در سلول های بنیادی تعادلی بین طویل شدن تلومر و پیرایش طول تلومر وجود دارد. درک این که چگونه می توان با اثر روی این مکانیسم طول تلومر را حفظ کرد می تواند به کاهش برخی اثرات پیری کمک کند. محققین انستیتو سالک می گویند بودجه جدید دریافتی از بنیاد گلن را برای انجام مطالعات بیشتر در مورد زیست شناسی پیری طبیعی و با هدف تکوین مداخلات جدید برای به تاخیر انداختن شروع و پیشرفت پیری، مصرف خواهند کرد.

پایان مطلب/