تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 26 اردیبهشت 1396
پاک سازی سلول های پیر می تواند موجب سلامتی مفاصل و متوقف کردن استئوآرتریت شود

  پاک سازی سلول های پیر می تواند موجب سلامتی مفاصل و متوقف کردن استئوآرتریت شود

در مطالعه ای پیش درمانگاهی در موش و سلول های انسانی، محققین گزارش کرده اند که می توانند سلول های پیر را به طور انتخابی از مفاصل بردارند و پیشرفت استئوآرتریت را متوقف کرده یا معکوس کنند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه که در جان هاپکینز صورت گرفته است از شواهد زیادی که در مورد دخالت سلول های پیر در بیماری های مرتبط با پیری وجود دارد حمایت می کند و نشان می دهد که استفاده از دارو درمانی برای برداشتن این سلول های پیر، نه تنها  ایجاد استئوآرتریت بعد از تروما را کاهش می دهد بلکه محیطی را برای تشکیل غضروف های جدید و ترمیم مفاصل ایجاد می کند.

سلول های پیر، با افزایش سن در بافت ها تجمع پیدا می کنند و بخشی طبیعی از فرایند بهبود زخم و ترمیم آسیب هستند. این سلول های پیر، سیگنال هایی را ترشح می کنند که سلول های ایمنی و سایر سلول ها را به بافت آسیب دیده فرا می خواند، بنابراین این سلول های می توانند پاکسازی شده و مجددا تولید شوند. با این حال، در مفاصلی مانند زانو و بافت غضروفی، این سلول های پیر اغلب بعد از آسیب از آن ناحیه پاکسازی نمی شوند. وجود و حضور طولانی مدت این سلول ها منجر به بروز آبشاری از وقایع می شود که برایند آن ها تکوین استئوآرتریت است.

در مطالعه ای که در جان هاپکینز صورت گرفت، محققین موش های جوان را گرفته و روی آن ها جراحی انجام دادند و رباط صلیبی قدامی(ACL) آن ها را بریدند تا آسیب را تقلید کنند. سپس محققین دارویی آزمایشگاهی به نام UBX0101 را مورد استفاده قرار دادند که مطالعات اخیر نشان داده است موجب کشتن سلول های پیر می شود. محققین UBX0101 را  14 روز بعد از آسیب به مفاصل موش ها که تخریب مفصلی شروع شده بود، تزریق کردند و مشاهده کردند از میزان این سلول های پیر تا 50 درصد کاهش یافت. علاوه براین، محققین مشاهده کردند که ژن های مرتبط با رشد ترمیمی غضروف نیز بعد از تیمار با این دارو فعال می شوند. آزمایش مشابهی نیز روی موش های پیرتر صورت گرفت و نشان داد که برخی از تفاوت های کلیدی بین آن ها و موش های جوان وجود دارد. موش های پیرتر غضروف نازک تری در مفاصل دارند و سطح درد در آن قبل از درمان، افزایش یافته بود. بعد از درمان با UBX0101، موش های پیر درد کمتری را در مقایسه با موش های جوان نشان دادند و نشانه ای از تخریب غضروف در آن ها وجود نداشت. در ادامه محققین این دارو را روی سلول های غضروفی انسانی مشتق از بیماران استئوآرتریتی نیز تست کردند و مشاهده کردند که نه تنها تعداد سلول های پیر به طور دراماتیکی کاهش یافت بلکه بافت سه بعدی مشتق از این سلول ها نیز بعد از حذف سلول های پیر شروع به تشکیل غضروف جدید کرد.

هر چند این درمان به نظر امیدوار کننده می آید اما یکی از محدودیت های آن این است که داروی UBX0101 نیمه عمر کوتاهی در مفاصل دارند  و محققین بدنبال بهبود و ایجاد فرمولاسیون جدیدی از این دارو هستند که بتواند اثر طولانی مدتی را در این مفاصل برجای بگذارد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه