به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین یک ژن جدید را شناسایی کرده اند که برای فرایند مذکور الزامی است و می تواند استراتژی های درمانی جدیدی را ارائه دهد. در این مطالعه که در مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سین سیناتی صورت گرفته است محققین نشان داده اند که ژن Gm7325‌و پروتئین آن که محققین آن را ادغام کننده عضله(myomerger) نامیده اند، سلول های بنیادی عضلانی را برای ادغام شدن تحریک می کند و موجب ایجاد عضلات اسکلتی می شود که بدن برای حرکت و زنده مانده به آن ها نیاز دارد. هم چنین آن ها نشان دادند که myomerger به همکاری ژن دیگری به نام Tmem8c و پروتئین مربوط به آن به نام سازنده عضله(myomaker) عمل می کند تا سلول هایی که به طور طبیعی قادر به ادغام شدن نیستند را یکی کند.

در تست های آزمایشگاهی روی جنین ها موشی که برای بیان نکردن myomerger در عضلات اسکلتی شان مهندسی ژنتیک شده بودند، جانور قادر به تولید مقادیر کافی فیبرهای عضلانی برای زنده ماندن نبود. این یافته ها اهداف جدیدی را برای ایجاد رویکردهای سلول درمانی در طب بازساختی معرفی می کند. برای مثال می توان از پتانسیل سلول های بیان کننده myomerger و myomaker برای بارگیری مواد و داربست های درمانی استفاده کرد و آن ها را با بافت های عضلانی بیمار ادغام کرد. یکی از بیماری ها می تواند دیستروفی عضلانی باشد که یک بیماری ژنتیکی عضلانی مخرب است.

پایان مطلب/