به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، کبد یکی از اندک اندام های بدن است که قادر به بازسازی است. در هنگام آسیب های کبدی ناشی از بیماری های ترومایی و مزمن، هپاتوسیت های کبدی که مسئول عملکرد های اصلی کبد هستند، قادر به بازسازی و تقسیم شدن و ایجاد هپاتوسیت های جدید هستند. تحریک بازسازی کبدی یکی از مشکلات حاد برای پزشکانی است که قصد دارند ترمیم کبدی را فعال کنند و مکانیسم تشکیل هپاتوسیت های جدید را شناسایی کنند.

محققین از موش های تراریخته برای این هدف استفاده کردند. در این مطالعه از دو مدل موشی استفاده شد که در آن ها توانایی هپاتوسیت ها برای تقسیم شدن کاهش یافت تا بدین ترتیب بازسازی سلول های کبدی مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که سلول های اپی تلیالی مجاری صفراوی به نام کلانژیوسیت ها قادر به بازسازی کبدها هستند و هپاتوسیت های مشتق از این کلانژیوسیت ها در مقایسه با هپاتوسیت های طبیعی توان بازسازی بالاتری دارند. برای سرکوب تقسیم هپاتوسیت ها، محققین از نانوذره های لیپیدی حاوی siRNA برای اینتگرین بتا1 را برای بلوک کردن تقسیم سلولی در هپاتوسیت های موشی استفاده کردند. آن ها امیدوارند که در آینده ای نزدیک از کلانژیوسیت های اتولوگ برای بیماران مبتلا به سیروز کبدی استفاده کنند.

پایان مطلب/