به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین برزیلی دریافته اند که پوست موش ها با تحریک رشد مو، افزایش جریان خون و تغییر متابولیسم سلولی برای افزایش کارایی انرژی به محدودیت کالری پاسخ می دهند. به گفته این محققین، احتمالا جانوران از این فرایندها به عنوان یک سازش پذیری تکاملی برای گرم ماندن(و البته زنده ماندن) در شرایطی که با کمبود غذایی مواجه هستند، استفاده می کنند. این محققین دانشگاه سائوپائولو این تغییرات را مربوط به افزایش در تعداد سلول های بنیادی پوستی می دانند که پوست را در برابر اثرات پیری حفظ می کنند.

پیش از این ارتباط غذاهای با کالری کم با طیف وسیعی از مزایا برای سلامتی از افزایش طول عمر گرفته تا کاهش مقاومت انسولینی و کمک به درمان سرطان مشخص شده بود اما اثر آن روی پوست مشخص نشده بود. به این منظور محققین سلول های بنیادی پوستی را مورد مطالعه قرار دادند.

آن ها موش هایی که محدودیت غذایی نداشتند را با آن هایی که محدودیت کالری داشتند به مدت شش ماه تحت نظر قرار داده و مورد مقایسه قرار دادند. موش هایی که با محدودیت کالری مواجه بودند، حدود نیمی از توده بدنی شان را از دست دادند و پوششی از موهای ضخیم و طویل را نشان دادند. در سطح سلولی یکی از عوارض جانبی این رژیم تکثیر سلول های بنیادی فولیکول مو بود که منجر به افزایش رشد فولیکول مو شد. در مقایسه با موش های کنترل، موش های با محدودیت کالری بیش از سه برابر عروق در سطح پوست شان تشکیل شد که موجب می شود خون گرم بیشتری به پوست آن ها برسد و سلول های پوستی آن ها نیز از نظر متابولیسمی متفاوت بودند و با گذشت زمان انرژی کمتری را در قالب گرما از دست می دانند. این یافته ها بویژه از این جهت اهمیت پیدا می کند که نه تنها اثر قوی محدودیت کالری روی پوست را نشان می دهد بلکه یک مکانیسم سازشی برای افزایش عایق پذیری پوستی تحت شرایط محدودیت کالری است.

پایان مطلب/