به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، آسیب مغزی ناشی از تروما(TBI) اغلب می تواند به مرگ ختم شود و حتی کسانی هم که جان سالم بدر می برند،  در یک دوره زمانی حیاتی به درمان ها پاسخ نمی دهند و این امر موجب آسیب های ثانویه ای مانند سمیت سلولی ناشی از نوروترانسمیترها، تنظیم نامناسب کلسیم و هموستازی ماکرومولکول ها و استرس اکسیداتیو افزایش یافته می شود که خود آسیب را تشدید کرده و با نقص های عملکردی همراه است. به همین دلیل محققین همواره سعی در شناسایی این بازه زمانی حیاتی دارند تا تدابیر درمانی را اتخاذ کنند.

در مطالعه ای جدید محققین کره ای در دانشگاه CHA کره جنوبی از مدل های موشی برای بررسی اثر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از جفت برای جایگاه آسیب استفاده کرده اند. مطالعات پیشین نشان داده اند که این سلول ها اثرات تعدیل کنندگی ایمنی بالایی برای بسیاری از مشکلات و بیماری ها دارند. علاوه براین منبع انبوهی از این سلول ها همواره فراهم بوده و استفاده از آن ها با مشکلات اخلاقی همراه نیست.

محققین دریافته اند که بهترین زمانی که باید این سلول ها را به صورت دوبل (دو بار) تزریق کرد، 4 تا 24 ساعت بعد از آسیب است. ارزیابی ها نشان داده است که استفاده از این روش در مدل های موشی آسیب مغزی، منجر به کاهش اندازه ناحیه انفارکته و سرکوب فعال شدن آستروسیت ها و میکروگلیاها پیرامون ناحیه آسیب دیده می شود. علاوه براین، سیگنال های ضد التهابی در این موش ها تقویت شده و پاسخ های ضد التهابی و اکسیداتیو سرکوب شد.

این محققین براین باورند که این روش می تواند در آینده ای نزدیک در مطالعات بالینی انسانی استفاده شود.

پایان مطلب/