به گزارش بنیان به نقل از Stanford.edu، محققین دانشگاه استنفورد توانسته اند سلول های بنیادی ریه های موش را جداسازی کرده و آن ها را در مقادیر وسیع در آزمایشگاه کشت دهند و مجددا بافت ریوی آسیب دیده موش وارد کنند.

ریه یکی از حیاتی ترین اندام های بدن است. ارتباط این بافت با سیستم قلبی عروقی موجب می شود که اکسیژن از خون وارد این اندام شده و محصول زاید تنفسی در قابل دی اکسید کربن وارد خون شده و دفع شود. هر گونه آسیب شدیدی به ریه غیر قابل جبران است و معمولا بسیاری از افرادی که دچار بیماری های ریوی پیشرفته یا آسیب های شدید شده اند، تنها گزینه ای که پیش روی دارند پیوند ریه است.

در مطالعاتی که در گذشته صورت گرفته است، سلول درمانی و پیوند سلول های ریوی جدید به بافت ریه آسیب دیده به منظور بازسازی بسیاری مشکل بوده و موفقیت چندانی را حاصل نمی کند. در همین راستا محققین همواره به دنبال درک بیشتر ریه برای ارائه راهکارهای درمانی بوده اند.

 ریه ها معمولا از دو بخش هدایتی(مجاری) و تنفسی(آلوئول ها) تشکیل شده اند. پیش از این محققین توانسته بودند یک سلول بنیادی از مجاری هوایی و یک سلول بنیادی را از آلوئول ها جداسازی کنند. اما مطالعه ای که در استنفورد به سرپرستی کیلی لوه صورت گرفت، سلول بنیادی را شناسایی کرد که قادر است هر دو بخش ریوی را بوجود آورد. از مشخصه های این سلول های بنیادی چند توان ریوی بیان مارکر پروتئینی Sox9 است. اگر کسی بتواند این سلول های بنیادی را جداسازی کند، این سلول ها قادر به تکثیر شدید هستند. هر کدام از این سلول بنیادی در ریه موش ها قادر است میلیاردها سلول بنیادی ریوی دیگر را طی یک دوره شش ماهه ایجاد کند. این سلول های بنیادی، رشد و تکثیر ازمایشگاهی بسیار مناسبی دارند. تزریق این سلول های بنیادی به موش هایی که ریه شان به دلیل قرار گرفتن در معرض سموم آسیب دیده بود موجب شد که این سلول ها بافت ریوی آسیب دیده را ترمیم کنند و در جایگاه ترمیم به انواع سلول های مورد نیاز برای ساخت ریه های سالم تبدیل شوند.

این مطالعه با جداسازی، کشت و تکثیر سلول های بنیادی چندتوان ریوی در ظروف آزمایشگاه و سپس پیوند آن ها به منظور بازسازی مجاری هوایی و آلوئول های ریوی، اولین گام مهم به سمت درمان ریه های انسانی در آینده محسوب می شود.

پایان مطلب/