به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سندرم میلودیسپلازی(MDS) بوسیله اختلال در تولید سلول های خون محیطی و مغز استخوان غیر طبیعی ایجاد می شود. این بیماری بیشتر در افراد سالخورده شایع است و تقریبا بدون درمان باقی مانده است. در سال های اخیر، پیوند مغز استخوان یکی از گزینه های درمانی این مشکل بوده است اما این رویکرد تهاجمی بوده و معمولا بوسیله افراد سالخورده قابل تحمل نیست. بهترین جایگزین برای این رویکرد داروی آزاسیتیدین(AZA) است که می تواند تولید خون را بهبود بخشیده و احتمال تبدیل شدن این سندرم به لوکمیا را کاهش دهد. متاسفانه در این مورد نیز، حدود نیمی از بیماران مبتلا به سندرم میلودیسپلازی به AZA پاسخ نمی دهند و گزینه جایگزین دیگری برای آن ها وجود ندارد. برای حل این مشکل، محققین در دانشگاه نیوساوت والز استرالیا به سرپرستی پروفسور پیماندا، یک روش کمی جدیدی را برای ارزیابی AZA در بیمارانی که متحمل درمان شده اند ارائه کرده اند که می تواند پاسخ دهی آن ها به درمان را پیش بینی کند.

این روش جدید که AZA-MS نام دارد از یک تکنولوژی پیشرفته موسوم به اسپکترومتری توده ای برای اندازه گیری اشکال مختلف AZA در سلول های خونی بیماران بهره می برد. استفاده از AZA-MS نشان داد که بیماران مبتلا به سندرم میلودیسپلازی که به AZA پاسخ نمی دهند در مقایسه با آن هایی که به این ترکیب پاسخ نمی دهند، میزان مولکول AZA کمتری به درون DNAشان تلفیق شده است. این یافته با دستاوردهای قبلی این تیم که نشان داده بود افزایش خاموشی چرخه سلولی سلول های خونی یکی از دلایل کلیدی مقاومت به درمان با AZA است. این یافته بسیار هیجان انگیز است زیرا AZA-MS به پزشکان اجازه می دهد خیلی زود تشخیص دهند که بیماران به AZA پاسخ می دهند یا خیر.

پایان مطلب/