به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از مشکلات پیش روی این رویکرد و سایر درمان های سازشی سلول های T یا ACTs، تولید تعداد کافی از سلول های T با کیفیت بسیار بالا است. به عنوان ماده اولیه، سلول ها از بیماران جداسازی شده و سپس مدیفه شده و خارج از بدن در یک بیورآکتور رشد می کنند. این فرایند خود هنوز چالش بزرگی است و فقدان تعداد کافی این سلول ها هنوز هم وجود دارد و منجر به عدم موفقیت سلول درمانی می شود. علاوه بر چالش های تکنیکی که در تولید این سلول ها وجود دارد، سلول های T مشتق از بیمارانی که متحمل درمان های سرطانی می شوند، عملکرد کاهش یافته ای را به دلیل بیماری نشان می دهند و رشد مناسبی ندارند.

محققین دانشگاه کلمبیا با فوکوس روی مواد دخیل در فرایند تولید، روش جدیدی را برای بهبود تولید سلول های T ارائه کرده اند. آن ها از یک شبکه پلی مری برای فعال کردن سلول هایT مورد استفاده قرار دادند. این شبکه شامل فیبرهای پلی مری از مواد نرم مکانیکی است که رشد سلول های T‌را بهبود می بخشد. این مطالعه نشان داده است که این شبکه نرم میکروفیبریلی تعداد سلول های T عملکردی تولید شده را افزایش می دهد.

در تست اثر مواد نرم تر روی تولید سلول های T محققین از مکانوبیولوژی الهام گرفتند. سال هاست که محققین می دانند سلول ها می تواند سفتی مکانیکی مواد یا بستری که روی آن رشد می کنند را حس کنند. برای مثال، سفتی و نرمی موادی که برای کشت سلول های بنیادی استفاده می شود می تواند سرنوشت تمایزی سلول ها را تعیین کند. مواد نرم سلول های بنیادی را به سمت عصبی شدن و مواد سفت تر سلول ها را به سمت استخوانی شدن می برند. این تاثیر می تواند به همان قوی بودن اثر مواد شیمیایی در هدایت تمایز سلول ها باشد و اینک اثر مشابهی نیز در تولید و فعال شدن سلول های T مشاهده شده است. این مطالعه در دانشگاه کلمبیا کشف کرده است که سلول های T می توانند سفتی مکانیکی موادی که معمولا در آزمایشگاه استفاده می شوند، را حس کنند. برای تبدیل کردن این ویژگی به سیستم مفید از نظر بالینی، دکتر کام و همکارانش از یک پلت فرم مبتنی بر میکروفیبر استفاده کردند. این پلت فرم می تواند فرایند تولید و تکثیر سلول های T را ساده کرده و بهبود ببخشد.

پایان مطلب/