به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، این دستاورد بر مبنای مطالعه ای بدست آمده است که پیش از این بوسیله محققین دانشگاه Duke‌صورت گرفته بود و آن ها توانسته بودند اولین بافت عضلانی انسانی دارای عملکرد را از بیوپسی عضلات انسان تولید کنند. اما توانایی تولید این بافت های عضلانی از بافت های غیر عضلانی به محققین اجازه می دهد که سلول های عضلانی بیشتری را تولید کنند و راه ساده تری را برای ویرایش ژنوم و درمان های سلولی ارائه می کند. علاوه براین به لطف این روش می توان مدل های مناسبی از بیماری های عضلانی نادر را به منظور تست کردن داروها و یافتن مکانیسم های ایجاد بیماری ایجاد کرد.

در این مطالعه جدید، محققین دانشگاه Duke‌ این بار از سلول های پوستی استفاده کرده و آن ها را به سلول های بنیادی پرتوان القایی بازبرنامه ریزی کردند. در ادامه این سلول ها در تیمار با مولکول Pax7 تبدیل به سلول های بنیادی عضلانی یا سلول های اقماری شدند که قادر به تولید سلول های عضلانی بالغ هستند. در کشت این سلول ها از یک ماتریکس سه بعدی استفاده شده است که اجازه رشد و تکوین سریع تر و طویل تر سلول ها را می دهد. بعد از دو تا چهار هفته کشت سه بعدی، سلول های عضلانی فیبرهای عضلانی را تولید کردند که قادر به انقباض بودند و به محرک های خارجی مانند پالس های الکتریکی و سیگنال های بیوشیمیایی تقلید کننده ورودی های عصبی پاسخ دادند. ایمپلنت این فیبرهای عضلانی تولید شده در آزمایشگاه به موش بالغ نیز نشان داد که این سلول ها برای حداقل زنده مانده و دارای عملکرد هستند. علاوه براین، این سلول ها به خوبی با بافت عضلانی خود جانور تلفیق می شوند.

عضله حاصل اگرچه قدرت یک عضله طبیعی را ندارد و اندکی بعد ویژگی های خود را از دست می دهد اما با توجه به سرعت پیشرفت در این زمینه ها، محققین امیدوارند که در آینده ای نزدیک بتوانند با روش های غیر تهاجمی سلول های فرد(مانند سلول های پوست) را بدست آورده و آن ها را به سلول های عضلانی قوی تبدیل کنند.

پایان مطلب/