به گزارش بنیان به نقل از  medical xpress، در این مطالعه که در ژورنال  Nature Communications به چاپ رسید محققان پیشنهاد به تولید یک دسته از داروهای تجاری که مانع فعالیت آنزیم ADAR1 شده و در نهایت سبب جلوگیری از پیشرفت و یا برگشت این بیماری می شوند را گزارش کردند.

به گفته پروفسور کاتریونا، با وجود درمان های جدید، این بیماران همچنان در تعدادی موارد بازگشت این بیماری پس از درمان را بطور حتم تجربه خواهند کرد. وجود این کشفیات ممکن است سبب شناسایی این بیماران در مراحل اولیه بیماری و همچنین علت اصلی بیماری باشد. آنزیم مورد مطالعه در این تحقیق، ADAR1، بطور نرمال در طول دوره تکامل جنینی بیان شده و به تشکیل سلول های خونی کمک می کند. ژن ADAR1 به عنوان پیشروی دهنده پیشرفت سرطان و مقاوم به درمان شناخته شده است. در مطالعات پیشین گروه پژوهشی جامیسون ارتباط این ژن و لوسمی را تشریح کردند. نشان داده شده که فعالیت ADAR1 نقش در تقویت فعالیت سلول های بنیادی سرطانی دارند این سلول ها، یک جمعیت ویژه از سلول هایی هستند که توانایی خود نوزایی، پیشبرنده سرطان و دلیل اصلی عود سرطان پس از درمان هستند. در مطالعه حاضر نقش ADAR1 در بیماری مولتیپل میلوما مورد تحقیق قرار گرفت. آن ها حدود 800 نمونه از بیماران مولتیپل میلومایی را مورد آنالیز قرار دادند. نتایج نشان داد که 162 بیمار با سطح ADAR1 پایین در سلول های بافت توموری  به میزان سه سال شانس زنده ماندن بیشتری نسبت به 159 بیمار با سطح بالای ADAR1 داشتند. محققان در این مطالعه برای اینکه پی به مکانیسم مولکولی اینکه چطور شدت بیماری با ADAR1 در ارتباط است بافت بیمار مولتیپل میلومایی را به موش انتقال دادند و در واقع یک مدل زنوگرافت موشی  ایجاد کردند.

بنا به گفته پژوهشگران این مطالعه، تهیه ی مدل حیوانی برای این بیماری مشکل است زیرا یک ژن به تنهایی در بیماری زایی آن دخیل نیست. از آن جهت این مطالعه پر اهمیت گشت چون که اولین مدل موشی مبتلا به این بیماری تولید شد و به محققان این امکان را داد که از بیومارکرهای جدیدی جهت درمان های نوین این بیماری استفاده کنند.

با استفاده از این مدل های حیوانی، دانشمندان دریافتند که دو رویداد مطابق با هم سبب فعال شدن ADAR1 در مولتیپل میلوما شده که عامل های التهابی و نقص ژنتیکی در بافت مغز استخوان می باشند. این دو عامل همراه با هم سبب فعال شدن ژن ADAR1 می شوند که این آنزیم RNA ویژه ای را ویرایش می کندکه در مهاجم شدن بیشتر سلول های بنیادی سرطانی نقش دارند. محققان همچنین دریافتند که خاموش کردن ژن ADAR1 در مدل زنوگرفت موشی سبب کاهش 5 الی 10 برابری سلول های توموری می شوند که در واقع یک راهکار درمانی نوین را پیشنهاد دادند. کارآزمایی های بالینی که مبتنی بر درمان هایی که ژن ADAR1 را مورد هدف قرار می دهند میبایست قبل از اینکه برای بیماران مورد استفاده قرار بگیرند  از لحاظ ایمنی و کارایی مورد بررسی قرار بگیرند.

چندین مطالعات  و درمان ها در سال های اخیر، خبرهای امیدوار کننده ای برای این بیماران داشته است اما این درمان های جدید فقط موثر بر روی سلول های سرطانی تمایز یافته در مراحل نهایی بیماری هستند و صرفا سبب کاهش حجم تومور می شوند.

پایان مطلب/