به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، محققین بیمارستان کودکان سین سیناتی درمان مولکولی را طراحی کرده اند که عایق موجود روی اعصاب محیطی را در موش احیا می کند، عملکرد اندام حرکتی را بهبود می بخشد و از ناراحتی های عصبی موجود می کاهد. برای شناسایی درمان های احتمالی، آن ها غربالگری های اپی ژنتیکی ریز مولکول را برای ترکیباتی که آنزیم های دخیل در تغییرات اپی ژنتیکی روی کروموزوم ها را مهار می کنند، انجام دادند. این تغییرات نحوه تنظیم شدن فعالیت ژنی را در سلول ها تغییر می دهند. این غربالگری منجر به شناسایی مهار کننده های مولکولی شد که پیش از این برای درمان سرطان های خاص استفاده شده بودند و در ادامه آن ها را روی موشی که عصب سیاتیک آن آسیب دیده بود تست کردند. این ترکیب مولکولی آنزیم هیستون داستیلاز 3(HDAC3) را هدف قرار می دهد. داده ها نشان می دهد که HDAC3 بازسازی عایق عصبی را روی اعصاب محیطی در حال ریکاوری مهار می کند. مهار موقتی این آنزیم، میلین سازی را به طور قابل توجهی تسریع کرد. آنزیم HDAC3 در موش و انسان وجود دارد و به صورت ترمز مولکولی روی تولید پوشش میلینی سلول های شوآن عمل می کند. بعد از آسیب عصب محیطی، HDAC3 تغییرات اپی ژنتیکی را روی کروموزوم ها و تنظیم ژن ها شروع می کند که منجر به محدودیت شدید بازسازی میلینی می شود. در ادامه این محققین نشان دادند که استفاده به موقع از مهار کننده های HDAC3 می تواند منجر به میلین زایی مجدد برای احیای عملکرد طبیعی در جانور شود. برای بسط دادن یافته های این مطالعه به کارآزمایی های بالینی انسانی نیز به مطالعه بیشتر و گسترده تری است.

پایان مطلب/