به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این کشف که حاصل تست بافت های زنانی است که در چهل سالگی قرار دارند می تواند به محققین کمک کند که راهی برای بهبود باروری بیابند. ماهانه، به عنوان بخشی از فرایند چرخه قاعدگی، هورمون ها سیگنال های شیمیایی را به سلول های پوشاننده رحم می فرستند تا شرایطی را برای حمایت از بارداری ایجاد کنند. تخم لقاح یافته بی نهایت به تغییرات پوشش رحمی حساس است اما این که برای لانه گزینی موفق دقیقا به چه محیطی نیاز است، مشخص نیست. محققین دانشگاه ادینبورگ اثرات هورمونی به نام  DHEA را روی بافت سالم اهدا شده بوسیله زنانی که متحمل جراحی های غیر مربوطه شده بودند، تست کردند. مشاهده شد که تیمار سلول های پوشاننده رحم با DHEA در ظروف کشت، سطح پروتئین های کلیدی مربوط به لانه گزینی طبیعی را در بافت افزایش می دهد. تیمار با این هورمون، تولید آندروژن های فعال را افزایش داد که  نشان می دهد این امر می تواند منجر به بهبودی لانه گزینی شود. از آن جایی که با افزایش سن، سطح هورمون DHEA کاهش می یابد، می توان این کاهش را دلیلی برای ناباروری در سنین بالا دانست. از آن جایی که در طی روزهای اولیه جنین نیاز به لانه گزینی دارد و تیمار با DHEA و آندروژن می تواند این فرایند را بهبود ببخشد، می توان استفاده از این هورمون ها را ابزاری درمانی و کمک باروری برای کسانی دانست که دچار مشکلات مربوط به لانه گزینی جنین در رحم هستند.

پایان مطلب/