تاریخ انتشار: دوشنبه 14 اسفند 1396
یک روش جدید تثبیت خون، طول عمر نمونه های خونی را برای پروفایل کردن CTC افزایش می دهد

  یک روش جدید تثبیت خون، طول عمر نمونه های خونی را برای پروفایل کردن CTC افزایش می دهد

روشی جدید برای تثبیت خون در مرکز مهندسی پزشکی بیمارستان عمومی ماساچوست(MGH-CEM) طراحی شده است که طول عمر نمونه های خونی را برای دسته بندی کردن میکروفلوئیدیک و پروفایل کردن ترانسکریپتوم سلول های توموری نادر موجود در گردش خون(CTCs)، افزایش می دهد. این رویکرد می تواند محدودیت موجود در زمینه استفاده از بیوپسی های مایع برای تشخیص سرطان برطرف سازد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تنها رویکرد موجود برای تثبیت نمونه های خونی و برای سنجش CTC که مورد تایید FDA است، شامل فیکساسیون شیمیایی است که سلول ها را می کشد و زیست مولکول های حساس بویژه RNA را شدیدا تخریب می کند. این فیکس کردن شیمیایی موجب می شود که استفاده از رویکردهای بالینی با محدودیت هایی روبرو شود. برای مثال برای مطالعه ترانسکریپتوم سلول های توموری، بویژه در زمان تغییرات مسیرهای مولکولی آن ها در پاسخ به تیمارها نیاز به زنده ماندن سلول ها است. زمانی که این سلول های نادر و شکنننده از نمونه های خون تازه و پردازش شده جداسازی شوند، زمان بندی مهم ترین فاکتور است. حتی تغییرات اندک در کیفیت نمونه های خونی مانند تجزیه گلبول های قرمز خونی، فعال شدن لوکوسیت ها و تشکیل لخته روی مکانیسم های دسته بندی کردن سلول ها و کیفیت زیست مولکول های جداسازی شده برای تشخیص سرطان اثر می گذارد. طبق مطالعات صورت گرفته، فاکتورهای مهمی مانند تعداد کلی CTCها در نمونه و میزان RNA با کیفیت بالا، ظرف چهار تا پنج ساعت اول بعد از نمونه گیری تا 50 درصد کاهش می یابد. اما محققین MGH سعی داشته اند که ساعت بیولوژیک نمونه های خونی را تا حد ممکن با استفاده از هیپوترمی آهسته کنند اما این کار به این راحتی هم نبوده است. دمای پایین ابزاری قوی برای کاهش متابولیسم است اما همزمان عوارض ناخواسته ای نیز همراه با کاهش دما اتفاق می افتد. در برخی موارد، این چالش ها مانند آن چه بوده است که طی حفظ اندام اتفاق می افتد، یعنی جایی که باید استراتژی ها برای حفاظت از کمپلکس متنوعی از سلول ها بهینه شوند. به این منظور، محققین به صورت سیستمیک شرایط ذخیره را برای حفاظت بهینه از زیستایی انواع مختلف سلول ها در تمام خون آنالیز کردند. بزرگ ترین چالش فعال شدن پلاکت است و به همین دلیل نیاز به رویکردی هدفمند است که مانع از لخته شدن پلاکت ها درون دستگاه دسته بندی خونی میکروفلوئیدیک شود. در ادامه آن ها طیف وسیعی از عوامل ضد پلاکتی را آنالیز کردند و دریافتند که مهار کننده های گلیکوپروتئین IIb/IIIa که به وفور در پزشکی قلبی عروقی استفاده می شود، در مقابله با تجمع پلاکتی ناشی از فرایند سرد شدن، بسیار موثر است. استفاده از این استراتژی، همراه با یک تیمار شلاته کننده یونی که پلاکت های فعال شده و چسبنده را از لوکوسیت ها بر می دارد، اجازه می دهد که خون برای سه روز برای فرآوری حفظ شود و کیفیت و تعداد CTCهای آن نیز کاهش نیابد. دستاورد حیاتی این مطالعه سلول های توموری جداسازی شده ای با RNA دارای کیفیت بالا است که برای برآورده کردن نیازهای سنجش مولکولی مانند qPCR تک سلولی، PCR قطره ای دیجیتالی و توالی یابی RNA کافی است.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه