تاریخ انتشار: یکشنبه 20 اسفند 1396
مولتیپل اسکلروزیس(MS): سلول های پوست می تواند به ترمیم آسیب عصبی کمک کند

  مولتیپل اسکلروزیس(MS): سلول های پوست می تواند به ترمیم آسیب عصبی کمک کند

مطالعات جانوری(موشی) نشان داده است که استفاده از سلول های بازبرنامه ریزی شده بیماران می تواند مسیری را برای درمان شخصی بیماری های التهابی مزمن از جمله MS ارائه دهد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، مولتیپل اسکلروزیس (MS)، یک بیماری عصبی پیشرونده است که تصور می شود بیش از 2.3‌ میلیون نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داده است. در حالی که دلیل دقیق این بیماری مشخص نیست اما به نظر می رسد که پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی نقش مهمی در بروز این بیمار دارد. چنین پاسخی منجر به التهاب در سیستم عصبی مرکزی و تخریب میلین می شود. این فیبرهای عصبی آسیب دیده قادر به انتقال موثر پیام های عصبی نیستند و منجر به بروز مشکلات حرکتی، تعادلی و هماهنگی می شود. در گذشته مطالعاتی سعی داشته اند از سلول های بنیادی عصبی برای درمان MS استفاده کردند. این سلول های بنیادی عصبی قادر به تولید نورون ها و سلول های گلیالی هستند. با این حال موانعی بر سر راه این استراتژی وجود دارند و از آن جایی که این سلول ها در مقادیر کافی وجود ندارند نمی توان از آن ها برای درمان های بالینی استفاده کرد. برای حل این مشکل، توجه محققین به سلول های بنیادی عصبی القایی(iNSCs) یا سلول های بنیادی عصبی که حاصل بازبرنامه ریزی سلول های پوستی هستند،‌ جلب شد. از آن جایی که این سلول ها از خود بیماران مشتق می شوند دچار رد پیوند نمی شوند. در مطالعه ای جدید، محققین کمبریج در بریتانیا، سلول های پوست موش بالغ مبتلا به MS را گرفته و آن ها را به سلول های بنیادی عصبی بازبرنامه ریزی کردند. این سلول های بنیادی عصبی القایی به مایع مغزی نخاعی جوندگان پیوند شدند، التهاب را کاهش دادند و آسیب سیستم عصبی مرکزی(CNS) را ترمیم کردند. مشاهده شد که این سلول درمانی، سطح سوکسینات را کاهش داد که یکی از متابولیت هایی است که در بیماران مبتلا به MS‌ افزایش می یابد و افزایش آن میکروگلیاها را تحریک برای شروع التهاب و آسیب عصبی می کند. اما با کاهش سطح سوکسینات، iNSCها میکروگلیاها را بازبرنامه ریزی کرده و منجر به کاهش التهاب و آسیب مغزی و طناب نخاعی می شود. هر چند برای استفاده بالینی انسانی از این رویکرد، نیاز به مطالعات بیشتری است اما استفاده از iNSCها حداقل در مطالعات جانوری امیدوار کننده نشان داده است.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه