تاریخ انتشار: شنبه 04 فروردین 1397
ترمیم قلب های آسیب دیده با قالب های کاردیومیوسیت

  ترمیم قلب های آسیب دیده با قالب های کاردیومیوسیت

2.5 میلیون بار. این تعداد دفعاتی است که قلب انسان در طی 70 سال می تپد. گاهی طی دوره های انقباض و استراحت، عضله قلب نمی تواند این فشار و کشش بیش از حد را تحمل کند و آسیب می بیند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اگر سلول های عضلانی قلبی(کاردیومیوسیت) بتوانند بوسیله سلول های مشتق از خود بدن ترمیم شوند، ریکاوری بیماران افزایش می یابد. اما تولید سلول های قلبی نیازمند فرایند دقیقی است که برای هر فرد باید به صورت اختصاصی و تخصصی انجام پذیرد. در مطالعه ای جدید محققین در دانشگاه میشیگان نشان داده اند که چگونه کاردیومیوسیت های رشد یافته در محیط شبه قلبی سریع تر بالغ می شوند، عملکرد قلبی را بهبود می بخشند و احتمال رد پیوندشان بوسیله بدن بیمار نیز به حداقل می رسد. آن ها از سلول های بنیادی پرتوان القایی که پتانسیل تمایزی بسیار بالایی دارند برای تولید این کاردیومیوسیت ها استفاده کرده اند. امروز تولید کاردیومیوسیت ها معمولا در مجموعه های دو بعدی(ظروف کشت آزمایشگاهی) صورت می گیرد، ولی نکته ای که وجود دارد اهمیت بالای محیط رشد سلول ها در تکوین سلول ها است. بنابراین شبیه سازی محیط واقعی قلب که در آن فشار یا نیرو های تخصصی به کاردیومیوسیت ها وارد می شود، می تواند منجر به افزایش تولید کاردیومیوسیت های بالغ شود. لازم به ذکر است که یکی از محدودیت های اصلی در سلول درمانی قلب، عدم تولید سلول های بالغ و کاملا دارای عملکرد است.

در مطالعه ای جدید دکتر عبادی و همکارانش در میشیگان بسترهای سه بعدی را به صورت قالب طراحی کرده اند که محیط رشد سلول های قلبی درون بدن را تداعی می کند. ویژگی های بیومکانیکی این بستر از نظر ویژگی هایی مانند فشار یا سفتی کاملا شبیه محیط قلبی است. ترکیب سیگنال های بیوشیمیایی و بیومکانیکی منجر به تقویت تمایز و بلوغ کاردیومیوسیت ها می شود.

طراحی این بستر در مقیاس های میکرو و کمتر از میکرو صورت گرفت، تولید آن با استفاده از فتولیتوگرافی بود و جنس آن نیز از پلیمر PDMS بود. استفاده از این ریزآرایی در ساخت بستر منجر به تغییراتی در اسکلت سلولی و شکل هسته سلول ها شد که روی بیان ژن های مرتبط نیز تاثیر گذاشت. این بستر ریزآرایی شده به خوبی شرایط را برای تولید کاردیومیوسیت های بالغ تر هموار نمود. از آن جایی که کاردیومیوسیت های قلبی دارای ارتباطات الکتریکی با یکدیگر هستند، گام بعدی مطالعه ایجاد تحریک الکتریکی بین سلول ها روی بستر خواهد بود.

دکتر عبادی و همکارانش امیدوارند که با تولید کاردیومیوسیت های بالغ و دارای عملکرد، بتوانند گام مهمی در جهت سلول درمانی های موفق با هدف درمان قلب های آسیب دیده بردارند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه