به گزارش بنیان به نقل از Medicalxpress، رابرت دایل لورا جی و داگلاس مریدیس(اساتید شیمی) مخترع یک ترکیب جدید هستند که موجب ترشح انسولین در پانکراس بدون ایجاد تهوع است. این محققین در ادامه همکاری ها با دیگر مراکز، توانستند یک ترکیب ویتامین B12 طراحی کرده که به یک داروی تایید شده FDA معروف به نام Ex4 متصل است. این محققین انتظار دارند که ترکیب آنها، به نام B12-Ex4،  دامنه وسیع تری از گزینه های درمانی برای دیابت ارائه کنند که به دلیل توانایی این محصول در بهبود تحمل گلوکز بدون عوارض جانبی می باشد.

این محققان می گویند: این رویکرد نشان دهنده یک مدل جدید برای درمان دیابت نوع 2 است که با استفاده از داروهایی انجام می گیرد که اصطلاحا آگونیست GLP1-R نام دارند و می توانند یک صنعت چند میلیارد دلاری را تشکیل  دهند. به همین دلیل یافته های ما نشان می دهد که کاربرد کلینیکی بالقوه از کونژوگه های B12-Ex4 می تواند به عنوان مدلی از راهکار درمانی برای درمان دیابت نوع 2 با کاهش بروز اثرات نامطلوب باشد.

دیابت نوع 2 با افزایش سطح گلوکز در خون یا ادرار مشخص می شود، زمانی که بدن قادر به مصرف یا تولید انسولین کافی نیست. عوارض طولانی مدت شامل آسیب در چشم، کلیه یا عصب،حمله قلبی،سکته مغزی و مشکلات مربوط به روند بهبود زخم می باشد.

محققین دارویی شبیه به اگزنادید exenatide) (کشف کردند که باعث می شود بافت پانکراس، انسولین ترشح کند وقتی که سطح قند خون بالا باشد. (انسولین یک هورمون است که گلوکز را از خون به سلول ها و بافت های مختلف منتقل می کند، جایی که قند تبدیل به انرژی می شود.) برای درمان دیابت نوع 2، اگزنادید بخشی از یک کلاس بزرگ از داروهایی است که شبه هورمون های متابولیکی کاهش دهنده قند خون می باشد. این داروهای تزریقی به گیرنده های پپتیدهای مشابه گلوکاگون (GLP1-R) برای تحریک انتشار انسولین متصل می شوند.

یک عیب از اگزنادیدها این است که GLP1-R در پانکراس و مغز یافت می شود. تحریک گیرنده در پانکراس به جنبه های مثبت کنترل گلوکز منجر می شود، اما انجام این کار در هیپوتالاموس (بخشی از مغز که هماهنگ کننده سیستم عصبی و غده هیپوفیز است) باعث اختلال و تهوع می شود.

تحقیق بر روی شیمی B12 با بهره داری از خواص آن برای رساندن دارو متمرکز شده است.  Ex-4 می تواند بر چاقی و درمان سرطان تاثیر بگذارد، زیرا ما می توانیم از این سیستم دارویی برای جلوگیری یا تعدیل عوارض جانبی وابسته به سیستم عصبی مرکزی استفاده کنیم. در مورد Ex-4، این عوارض جانبی، تهوع مزمن است.

محققان گزارش دادند: ما توانستیم عوارض جانبی اگزنادید را با جلوگیری از وارد شدن به مغز کاهش دهیم، در حالی که اجازه داده شد تا نفوذ به دیگر نقاط بدن مانند پانکراس انجام شود. این مواد شیمیایی مبتنی بر پپتید، GLP1-R سنتتیک هستند که به اندام ها یا سلول ها متصل می شوند و موجب تولید یک پاسخ بیولوژیکی می گردند. این کونژوگه های پپتیدی انسولین به عنوان هورمون شناخته می شوند که قادر به کاهش میزان قند خون با افزایش ترشح انسولین می باشد. آنها این کار را با کاهش مصرف غذا و وزن بدن انجام می دهند. محققان می گویند این داروها برای درمان چاقی موثر هستند، اما بسیاری از افراد دیابتی نوع 2 چاق و یا اضافه وزن ندارند در واقع، آنها باید از دست دادن وزن خودداری کنند.

این روش کونژوگه، برای درمان آینده دیابت نوع 2 ایده آل است که ممکن است به حق ثبت اختراع منجر شود. همچنین ممکن است این مدل درمانی به طور گسترده ای برای درمان بیماری های دیگری که نیاز به کاهش نفوذ دارو به سیستم مرکزی است مفید باشد.

پایان مطلب/