به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آسم یک بیماری تنفسی است که در التهاب مزمن مجاری تنفسی ناشی می شود. به نظر می رسد که مجموعه ای از فاکتورهای ارثی و محیطی در بروز آسم نقش دارند اما باز هم سوالات بی پاسخی در این زمینه وجود دارد.

در مطالعه ای جدید محققین انستیتو کارولینسکا تغییرات اپی ژنتیکی مربوط به آسم را مورد بررسی قرار داده اند. اپی ژنتیک تعیین می کند که ژن های مختلف کی و کجا فعال شوند و متیلاسیون DNA یکی از شایع ترین مکانیسم های تنظیمی اپی ژنتیکی است. این مطالعه نشان داده است که افراد مبتلا به آسم در مقایسه با افراد سالم، درجه پایینی از متیلاسیون DNA را در سلول های ایمنی خاص شان بویژه ائوزینوفیل ها نشان می دهند. این سلول ها نقش بسیار مهمی در التهاب آسم دارند. این محققین تغییرات DNA را در 14 ناحیه ژنی مربوط به آسم کودکان شناسایی کرده اند اما این تغییرات در زمان تولد وجود ندارد. به نظر می رسد که این یافته ها برای درک مکانیسم های آسم کلیدی هستند و نشان می دهند که تغییرات اپی ژنتیکی دلیل اصلی بروز آسم هستند. متیلاسیون پایین DNA در ائوزینوفیل ها منجر به افزایش فعالیت این سلول ها و بروز آسم می شود. این تغییرات اپی ژنتیکی می توانند هدف جذابی برای درمان های آسمی جدید باشند.

پایان مطلب/