به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مغز بعد از سکته و سایر بیماری ها، دارای ظرفیت بازسازی محدودی است. برخلاف سایر اندام های بدن مانند کبد و پوست، مغز نمی تواند سیناپس های عصبی، عروق خونی و ساختارهای بافتی جدید را تولید کند. بافتی که در مغز می میرد، بازجذب شده و حفره ای را بر جای می گذارد. این بخش فاقد عروق خونی، نورون ها و آکسون ها خواهد بود. برای بررسی این امر که آیا بافت های سالم پیرامون حفره می توانند برای بهبود ناحیه سکته تحریک شوند یا خیر، دکتر سگورا و همکارانش در UCLA ژل مهندسی شده ای را تولید کرده و آن را به حفره بر جای مانده از سکته تزریق کردند. این ژل ضخامتی اندازه بافت مغزی داشت داربستی را برای رشد نورون های جدید فراهم کرد. این ژل دارای مولکول های زیست فعالی است که می توانند رشد عروق خونی را تحریک کنند و التهاب را سرکوب کنند. زمانی که از این ژل برای موش های مدل شده برای سکته استفاده شد، حفره حاصل از سکته در موش بازسازی شد و شبکه های عصبی جدیدی در این ناحیه شکل گرفت. موش ها با داشتن این نورون ها جدید رفتارهای حرکتی بهبود یافته ای را نشان دادند. این ژل زیست تخریب پذیر بوده و بوسیله بدن بازجذب می شود و تنها بافت جدید تولید شده بر جای می ماند. محققین امیدوارند بتوانند در آینده ای نزدیک از این ژل در مطالعات بالینی برای انسان استفاده کنند. در حال حاضر تنها در آمریکا 6 میلیون نفر با عوارض ناشی از سکته در حال زندگی هستند.

پایان مطلب/