به گزارش بنیان به نقل از interstingengineering، این محققین در دانشگاه UCLA تکنیکی را برای سرهم بندی کردن میتوکندری های سلولی یافته اند. پیری سلول های بدن تا حدی به دلیل وجود نسخه های اشتباه DNA است که با گذشت زمان در سلول های انباشته می شوند. این نسخه های ضعیف DNA منجر به کوتاه شدن تلومر و سایر موتاسیون ها می شوند. یکی از مظنونین این فرایند میتوکندری سلول ها و البته DNAی میتوکندریایی است.

هر سلول حاوی صدها میتوکندری است و هر میتوکندری DNAی مخصوص به خود موسوم به DNAی میتوکندریایی(mtDNA) را حمل می کند که با گذشته زمان تمایل به تجمع درون این اندامک دارد. بنابراین با گذشت زمان دو نوع DNA وجود خواهد داشت: mtDNA طبیعی و mtDNA جهش یافته. با تجمع mtDNA جهش یافته در غلظت های خاص درون سلول، عملکرد آن ها متوقف شده و سلول می میرد. افزایش نرخ موتاسیون های mtDNA منجر به پیری زودرس می شود. تجمع mtDNA جهش یافته در بافت های کلیدی مانند نورون و عضلات می تواند منجر به از دست رفتن عملکرد این سلول ها و در نتیجه پیری فرد شود. این نشان می دهد که می توان با کاهش مقادیر mtDNA برخی از ابعاد مهم پیری را آهسته و حتی معکوس کرد. این محققین راهی را برای برداشتن کامل mtDNA جهش یافته از میتوکندری ها یافته اند که می تواند مباحث مربوط به تجمع mtDNA جهش یافته در سلول را برطرف سازد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که وجود این mtDNA جهش یافته خطر ابتلا به بیماری هایی مانند آلزایمر، تحلیل رفتن عضلانی مربوط به پیری و پارکینسون را نیز افزایش می دهد.

پایان مطلب/