به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، حدود 25 درصد بالغین جهان که 90 درصد آن ها را خانم های یائسه در بر می گیرند از مشکلات مربوط به غذا خوردن و صحبت کردن رنج می برند و دچار دردهای دهانی مزمن، آرتریت و سایر مشکلات مربوط به دیسک غضروفی متصل کننده دو استخوان فک به هم هستند.

اینک در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه های UC Davis و هوستون تگزاس با استفاده از مدل جانوری ناکارآمدی مفصل تمپوروماندیبولار، با موفقیت تکه ای کوچک از بافت دنده را برداشته، سلول های غضروفی آن را جداسازی کرده و آن ها را برای مهندسی بافت دیسک غضروفی آرواره استفاده کرده اند. برای تولید این دیسک غضروفی از تکنیکی به نام خود مجتمع شدن(self-assembling) استفاده کرده اند. در ادامه آن ها با استفاده از جراحی غضروف جدید را به بخش معیوب مفصل آرواره وارد کردند. این پیوند به صورت آلوژن بود، بدین معنی که تکه ای از سلول های دنده یک فرد یا جانور برداشته شده و به صورت سلول های غضروفی به جانور دیگری پیوند شد. هشت هفته بعد نواقص به طور کامل برطرف شدند. گام بعدی این مطالعه مونیتور کردن این رویکرد برای تضمین موثر بودن و بی خطر بودن طولانی مدت این ایمپلنت ها در جانوران و سپس وارد شدن به کارآزمایی های بالینی انسانی خواهد بود.

پایان مطلب/