به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در انسان، این بافت خاص را اپی تلیوم بویایی می نامند ک پوشش صفحه ای ساده ای است که سقف حفره بینی را می پوشاند. با این حال، در سگ ها، اپی تلیوم بویایی یک مارپیچ پیچیده را شکل می دهد که تا خورده و برجستگی های استخوانی موسوم به توربینات ها را در حفره بینی می پوشانند. اپی تلیوم بویایی حاوی نورون های تخصص یافته ای است که به مولکول های بویایی متصل شده و سیگنال هایی را به مغز می فرستند و این سیگنال ها در مغز تفسیر می شوند. سگ ها در مقایسه با انسان صدها میلیون برابر نورون بیشتری دارند و همین پیچیدگی نورونی و اپی تلیوم بویایی است که به سگ ها حس بویایی خارق العاده را می دهد.

در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه واشنگتن جزئیات جدیدی را در مورد نحوه تکوین اپی تلیوم بویایی کشف کرده اند که ثابت می کند که توربینات ها با ایجاد سطح تماس بیشتر برای اپی تلیوم بویایی موجب حس بویایی  قوی تر در سگ ها می شوند. این محققین سلول های بنیادی جدیدی را در اپی تلیوم بویایی کشف کرده اند که آن ها را FEP cell نامیده اند و در کنترل اندازه سطح اپی تلیوم بویایی نقش دارد. این سلول های بنیادی، مولکول پیام رسان خاصی را به توربینات ها می فرستند و به آن ها می گویند که رشد کنند. شواهد نشان می دهد که این پیام رسانی و گفت و گوی دو طرفه بین اپی تلیوم و توربینات ها اندازه سیستم بویایی را تنظیم می کند و گاها در موجوداتی مانند سگ ها موجب می شود که اپی تلیوم بویایی در آن ها سطح مقطع بیشتری داشته باشد. زمانی که سلول های بنیادی به طور مناسب سیگنال ندهند، رشد توربینات و سطح مقطع اپی تلیوم بویایی متوقف می شود. این مطالعه نشان می دهد که چگونه اپی تلیوم بویایی از تکه ای با تعداد سلول محدود به صفحه ای بزرگ و وسیع تبدیل می شود که با توربینات ها ارتباط برقرا می کند.

پایان مطلب/