به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، در بیست و ششمین نشست ملی و گردهمایی انجمن شیمی آمریکا، محققین گزارشی مبتنی بر تولید شبکیه ای مصنوعی داشته اند  و بر این باورند که این شبکیه می تواند در آینده ای نزدیک به میلیون ها بیماری که دچار بیماری های شبکیه ای شده اند کمک کند و موجب شود که آن ها مجددا دیدشان را بدست آورند. علاوه براین، این ایمپلنت می تواند برای مونیتور کردن فعالیت در مغز و قلب نیز استفاده شود. به گفته دکتر نانشو لو در دانشگاه تگزاس، این اولین بار است که از مواد دو بعدی مانند گرافن و مولیبدنیوم دی سولفید برای تولید شبکیه مصنوعی استفاده می شود.

در شبکیه، گیرنده های نوری مخروطی و استوانه ای نور را به پالس های عصبی تبدیل می کنند که از طریق عصب بینایی به مغز می رسند و به تصاویر بصری ترجمه می شوند. بیماری های شبکیه مانند تخریب ماکولا و رتینیت پیگمنتوزا می توانند منجر به آسیب به بافت شبکیه و در نتیجه نابینایی شوند. در حال حاضر، بسیاری از بیماری های شبکیه نمی توانند درمان شوند اما شبکیه های مبتنی بر سیلیکون توانسته اند برخی از بیماران را قادر به دیدن کنند. اما این شبکیه های سیلیکونی سفت و شکننده هستند و این بدین معنی است که قادر به تقلید شبکیه طبیعی نیستند و تصاویر مبهمی را ایجاد می کنند.

در این مطالعه جدید لو و همکارانش از گرافن، مولبیدینیوم دی سولفید و لایه های نازک طلا، آلومینیوم و سیلیکون نیترات برای تولید شبکیه ای منعطف تر و نازک تر استفاده کردند که می تواند شکل، اندازه و عملکرد شبکیه را به نحو بهتری تقلید کنند و مشکلی نیز برای بیمار ایجاد نمی کنند. تست این شبکیه های مصنوعی در آزمایشگاه و مدل های جانوری نشان داد که گیرنده های نوری روی ایمپلنت نور را به خوبی جذب می کنند و آن را از طریق یک بورد و مدار دیجیتالی پردازش کرده و به صورت یک تحریک به شبکیه منتقل کرده و پالس هایی را به قشر بینایی بیمار می فرستد. تست ها نشان داد که این شبکیه مصنوعی ویژگی های چشم انسان را به خوبی تقلید می کند و زیست سازگار است. به عقیده لو، هر چند این مطالعه در ابتدای راه قرار دارد اما می تواند در آینده ای نزدیک چاره ای برای بسیاری از بیمارانی باشند که به هر دلیلی دچار مشکلات شبکیه و نابینایی شده اند.

پایان مطلب/