به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تکوین سلول زایا یک فرایند بسیار پیچیده است و در مورد نحوه تکوین اسپرم پستانداران هنوز علامت های سوال زیادی وجود دارد. اسپرم ها، سلول های زایایی هستند که به طور دائم در بیضه نرها تولید می شوند و در تمام طول عمر به مرد توانایی تولید مثل می داد. تکوین اسپرم با سلول های بنیادی موسوم به اسپرماتوگونی شروع می شود که سلول های دیپلوئید هستند و دو مجموعه کروموزومی دارند که هر کدام را از یک والد دریافت می کنند. برخلاف سایر سلول ها، سلول های بنیادی خط زایا تنها سلول های بدن هستند که از طریق میوز تکثیر می کنند. در زمان لقاح، اسپرم و تخمک با یکدیگر ادغام می شوند و سلول تخم را بوجود می آورند.

مطالعه فرایند اسپرماتوژنز یا تولید اسپرم بسیار مشکل است زیرا کشت اسپرماتوگونی ها در ظروف آزمایشگاهی بسیار مشکل است. بیشتر اطلاعات موجود در مورد نحوه تکوین اسپرم از مطالعه برش های بافتی بیضه زیر میکروسکوپ یا آنالیز جمعیت های سلولی با استفاده از مارکرهای سطح سلول بدست آمده است. با استفاده از روش های مختلف محققین توانسته چهار نوع سلول متنوع را شناسایی کنند: اسپرماتوگونی ها(یا سلول های بنیادی و پیش ساز بیضه ای)، اسپرماتوسیت ها(منبع متنوعی از سلول های میوزی)، سلول های هاپلوئیدی بعد میوزی(اسپرماتید) و اسپرم های بالغ.

یک مشکل که در شناسایی سلول ها طی اسپرماتوژنز وجود دارد این است که با استفاده از روش های قدیمی امکان شناسایی سلول هایی که در مرحله گذار وجود دارند خیلی مشکل است و به همین دلیل اطلاعات لازم را برای شبیه سازی مراحل تکوینی اسپرم در شرایط آزمایشگاهی فراهم نمی کنند. برای فائق آمدن بر این چالش، مطالعه ای جدید بوسیله محققین از توالی یابی RNA‌تک سلولی برای آنالیز جداگانه نزدیک به 30 هزار سلول منفرد موجود در بیضه موش ها استفاده کردند تا فعالیت هزاران ژن موجود در هر سلول را اندازه گیری کنند. این روش منجر به شناسایی انواع جدیدی از سلول ها با مشخصه های مولکولی خاص شد. برای اولین بار این رویکرد نشان داد که اسپرم طی یک برنامه پیوسته تکوین می یابد و از یک مرحله بیولوژیک به مرحله دیگر وارد می شود. این مطالعه نشان داده است که از سلول های بنیادی تا سلول های اسپرم بالغ، برنامه تکوینی اسپرم به طور پیوسته ادامه می یابد و در این میان یک استثنا وجود دارد که مربوط به مرحله گذار وارد شدن به میوز است.  محققین امیدوارند که با استفاده از این رویکرد، بتوانند ژن های دخیل در هر یک از مراحل تکوین اسپرم را شناسایی کنند و با هدف قرار دادن آن ها بتوانند این مراحل را در شرایط آزمایشگاهی تقلید کنند و یا این که از آن ها به عنوان هدفی برای درمان ناباروری مردان استفاده کنند.

پایان مطلب/