به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، کمبود منیزیم با برخی از انواع سرطان از جمله سرطان سینه، تخمدان و کلیه مرتبط است. مطالعات پیش بالینی نشان داده‌اند که در حالی که مصرف منیزیم مانع رشد تومور اولیه می‌شود، رژیم غذایی کم منیزیم باعث متاستاز تومور می‌‌شود. اطلاعات در مورد رابطه بین سرطان و منیزیم ناقص است و فاقد آزمایش‌های بالینی کنترل‌شده در مقیاس بزرگ است. همچنین مکانیسم ایمونولوژیکی که توضیح دهد چگونه منیزیم یا کمبود آن بر رشد و توسعه سرطان تأثیر می‌گذارد نیز نامشخص است.

مطالعه اخیر نقش منیزیم را در پاسخ ایمنی ضد تومور بررسی کرده است. محققان دریافتند که مولکولی به نام آنتی ژن 1 مرتبط با عملکرد لنفوسیت (LFA-1)  یک تنظیم کننده کلیدی در گسترش سرطان، با کمبود منیزیم مرتبط است. LFA-1 یک نشانگر محرک سیستم ایمنی است که بر روی سطح انواع مختلف سلول‌های ایمنی یافت می‌شود. عملکردهای حیاتی ایمنی، از جمله مهاجرت و فعال سازی سلول‌های CD8+ T، سلول‌های ایمنی مسئول کشتن سلول‌های سرطانی، به LFA-1 وابسته هستند.

مانند بسیاری از پروتئین‌ها، تنظیم LFA-1 توسط تغییرات ساختاری کنترل می‌شود. هر حالت ساختاری LFA-1 به طور مستقیم بر پاسخ ایمنی تأثیر می‌گذارد. LFA-1 در حالت ساختاری بسته/خم از ایمنی سلول‌های T در برابر سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند در حالی که زمانی که حالت باز/گسترده را دارد می‌تواند ایمنی ضد تومور را تسهیل کند.

این مطالعه تاثیر منیزیم را بر تغییرات ساختاری در LFA-1 توصیف می‌‌کند. به طور خاص، نویسندگان نشان می‌دهند که منیزیم برای اتخاذ حالت ساختاری باز/گسترده مورد نیاز است. نکته مهم این است که این کار نشان می‌دهد که منیزیم سمیت سلولی را افزایش می‌دهد، فرآیندی که سلول‌های CD8 + T از آن طریق سلول‌های سرطانی را می‌کشند.

نویسندگان همچنین تأثیر منیزیم را بر پاسخ به دو نوع مختلف ایمونوتراپی، سلول‌های گیرنده آنتی‌ژن کایمریک-T (CAR T) و مهارکننده نقطه بازرسی ایمنی (ICI)  بررسی کردند. آن‌ها یک تجزیه و تحلیل گذشته‌نگر را روی گروهی از بیماران مبتلا به لنفوم سلول B که با سلول‌های CAR T هدایت شده با CD19 درمان شده بودند، انجام دادند. همچنین، محققان نتایج را در گروهی از بیماران سرطان ریه سلول غیرکوچک که با ICI همراه با شیمی درمانی تحت درمان قرار گرفتند نیز تجزیه و تحلیل کردند. بیمارانی که کمبود منیزیم را تجربه کردند، نسبت به بیمارانی که سطح منیزیم طبیعی داشتند، کمتر به درمان پاسخ می‌‌دادند و بقایشان کاهش یافته بود.

محققان به این نتیجه رسیدند که منیزیم به طور قابل توجهی بر پاسخ ایمنی با تنظیم فعالیت سلول‌های T از طریق تأثیرگذاری بر تغییرات ساختار در LFA-1 تأثیر می‌گذارد. از آنجایی که داده‌های ارائه شده در این مطالعه گذشته‌نگر هستند، نویسندگان اذعان دارند که آزمایشات بالینی آینده‌نگر برای تعیین ارتباط بالینی منیزیم در رژیم‌های درمانی سرطان مورد نیاز است.

پایان مطلب/

لینک منبع:

https://www.cell.com/cell/fulltext/S0092-8674(21)01561-0