به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، بدون نیاز به مطالعات تحقیقاتی، کاملا مشخص است که با افزایش سن، داشتن یک خواب خوب در شب دشوارتر می‌شود. بیش از نیمی از افراد 65 سال و بالاتر دائما از کیفیت خواب شکایت دارند. پدیده‌ای که برای انواع پستانداران نیز صادق است. در حالی که استفاده از داروهای خواب‌آور مانند Ambien در این شرایط توصیه می‌شود، اما برای افراد مسن بسیار مؤثر نیستند و کم‌خوابی می‌تواند منجر به بروز مشکلات زیادی در سلامتی این افراد شده و نرخ ابتلا به بیماری‌هایی نظیر دیابت و آلزایمر را هم افزایش دهد.

اگرچه فیزیولوژی و علت دقیق بی‌خوابی در سالمندان هنوزبه خوبی درک نشده است. تحقیقات جدید نگرش‌هایی را در مورد بی‌خوابی سالمندان و افراد مسن ارائه کرده است. محققان از یک مدل موش برای تعیین رابطه بین عملکرد مدارهای مغزی کنترل کننده خواب و بیداری با افزایش سن استفاده کرده‌اند.

مطالعات قبلی نشان داده است که مولکول‌هایی به نام هیپوکرتین در تثبیت بیداری نقش دارند. همچنین مشخص شده است که تخریب هیپوکرتین منجر به نارکولپسی در مدل‌های موش و سگ و همچنین انسان می‌شود. هیپوکرتین‌ها توسط تعداد نسبتاً کمی از نورون‌ها مستقر در ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوتالاموس ساخته می‌شوند که در تنظیم خواب نقش دارند. در ناحیه هیپوتالاموس، نورون‌های دیگری که انواع هورمون‌ها را تولید می‌کنند نیز یافت می‌شوند که تنظیم کننده مرکزی بسیاری از عملکردهای حیاتی هستند.

در این مطالعه، محققان از دو گروه از موش‌ استفاده کردند، در گروه اول، سن موش‌ها بین سه تا پنج ماه بود و گروه دیگر موش‌های مسن‌تر که 18 تا 22 ماه سن داشتند انتخاب شدند. محققان با استفاده از نور، نورون‌های خاصی را تحریک کردند و سیگنال‌دهی را ثبت کردند. این تحقیق نشان داد که در موش‌های مسن‌تر، هیپوکرتین‌ها از دست رفته است. این کاهش در مقایسه با موش‌های جوان حدود 38 درصد بود. همچنین عملکرد هیپوکرتین‌ها در موش‌های مسن‌تر نیز ناکارآمد بود. این موش‌ها بیش از حد تحریک‌پذیر بودند بنابراین با محرک کوچکی سریع‌تر و راحت‌تر از خواب بیدار می‌شدند.

محققان پیش‌بینی می‌کنند اختلال در عملکرد کانال‌های پتاسیم ممکن است منجر به تحریک بیش از حد شود و اگر مسیر‌های بیوشیمیایی که مستقیماً در این پدیده درگیر هستند در افراد شناسایی و تأیید شود، می‌تواند منجر به تولید داروهای بهتر برای درمان بی‌خوابی در افراد مسن شود.

پایان مطلب/

لینک منبع: 

https://www.science.org/doi/10.1126/science.abh3021