به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، روش‌های فعلی حفظ اندام، یک بازه‌ی محدود کمتر از 12 ساعت را برای ارزیابی، انتقال و پیوند اعضای اهدایی به بیماران فراهم می‌کند. توانایی حفظ کبدهای فعال متابولیکی در شرایط خارج بدن، به مدت 1 هفته یا بیشتر، می تواند امکان ترمیم کبدهای بی‌کیفیتی را فراهم کند؛ که در غیر این صورت قابلیت پیوند را نداشته و دور ریخته می‌شوند.

ماشین احیاکننده‌ی کبد

تیم تحقیقاتی Liver4Life، یک دستگاه پرفیوژن ایجاد کرده است که امکان کاشت اندام انسان را در بیمار، پس از یک دوره نگهداری سه روزه در خارج از بدن فراهم می‌کند. این دستگاه تا حد امکان از بدن انسان تقلید می‌کند تا شرایط ایده‌آلی را برای کبد انسان فراهم کند. یک پمپ به عنوان قلب جایگزین عمل می‌کند؛ یک اکسیژن ساز جایگزین ریه‌ها می‌شود و یک واحد عملکرد دیالیز کلیه‌ها را انجام می‌دهد. علاوه بر این، تزریق‌های هورمونی و مواد مغذی متعددی عملکردهای روده و پانکراس را انجام می‌دهند. حتی مانند دیافراگم بدن انسان، دستگاه نیز، کبد را با ریتم تنفس انسان حرکت می‌دهد.

دستگاه ساخته‌شده پس از آزمایش بر روی کبد خوک، روی ده کبد آسیب‌دیده‌ی انسانی که برای پیوند توسط تمام مراکز اروپایی رد شده بود، آزمایش شد. پس از پرفیوژن 7 روزه، شش کبد انسان عملکرد قابل قبولی را نشان دادند که با تولید صفرا، سنتز فاکتورهای انعقادی، حفظ انرژی سلولی (ATP) و ساختار سلامت همراه بود. در ژانویه 2020، این تیم تحقیقاتی چند رشته‌ای از چندین مرکز علمی و بیمارستانی زوریخ- آلمان، نتایج حاصل از مطالعه‌ی خود را در نشریه‌ی Nature Biotechnology به چاپ رساندند و برای اولین بار به دنیا اعلام کردند که فناوری پرفیوژن، ذخیره‌سازی کبد را در خارج از بدن برای چند روز، ممکن می‌سازد.

از بد به خوب در سه روز

به عنوان بخشی از یک تلاش درمانی انفرادی تایید شده، این تیم، کبد را در دستگاه ساخته شده ضمن تیمار با داروهای مختلف، طی 3 روز آماده کردند. به این ترتیب، کبدی که در ابتدا به دلیل کیفیت نامطلوب برای پیوند مورد تایید قرار نگرفته بود، به عضوی مناسب برای پیوند به انسان تبدیل شد.

تلاش برای درمان موفقیت آمیز بود

پزشکان به یک بیمار سرطانی که در لیست انتظار پیوند سوئیس بود، انتخاب استفاده از کبد انسان تحت درمان را دادند. پس از رضایت وی، این عضو در ماه می 2021 پیوند شد. بیمار چند روز پس از پیوند توانست بیمارستان را ترک کند و اکنون وضعیت خوبی دارد. کبد پیوندی عملکرد طبیعی، با حداقل آسیب خونرسانی مجدد و نیاز به حداقل رژیم سرکوب سیستم ایمنی را نشان داد. بر اساس یک پیگیری 1 ساله، بیمار به سرعت کیفیت زندگی عادی خود را بدون هیچ نشانه ای از آسیب کبدی، مانند پس زدن یا آسیب به مجاری صفراوی، به دست آورد. این موفقیت، افق‌های جدیدی را در تحقیقات بالینی باز می‌کند و نوید یک بازه‌ی زمانی طولانی، تا 10 روز را، برای ارزیابی قابلیت حیات اندام‌های اهدایی می‌دهد.

نجات تعداد زندگی بیشتر

این هفته، مقاله‌ی مربوط به اولین پیوند کبد احیا شده در دستگاه پرفیوژن در Nature  Biotechnology منتشر شد. گام بعدی در پروژه تیم Liver4Life، بررسی این روش در سایر بیماران و نشان دادن اثربخشی و ایمنی آن در قالب یک مطالعه‌ی چند مرکزی است. موفقیت آن به این معنی است که در آینده، پیوند کبد، که معمولاً یک روش اورژانسی است، به یک روش انتخابی قابل برنامه‌ریزی تبدیل می‌شود.

پایان مطلب/

لینک منابع:

DOI: 10.1038/s41587-019-0374-x

DOI: 10.1038/s41587-022-01354-7