به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، توانایی باورنکردنی خرس‌ها در خواب زمستانی برای ماه‌ها در یک زمان، الهام‌بخش برخی از تحقیقات جالب در مورد اینکه چگونه اسرار آن‌ها ممکن است برای سلامت انسان مفید باشد، گردیده است. دانشمندان ژاپنی کشف جالبی در این زمینه کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه می‌توان سلول‌های عضلانی انسان را با تزریق سرم خرس سیاه در خواب زمستانی از آتروفی جلوگیری کرد.
در جایی که انسان‌ها می‌توانند در عرض چند هفته پس از عدم تحرک شروع به از دست دادن توده عضلانی کنند، خرس‌های در خواب زمستانی، می‌توانند تا هفت ماه بدون خوردن یا آشامیدن و بدون تأثیر شدید بر سلامتی خود بی‌حرکت بمانند. آن‌ها این کار را پس از خوردن غذا در تابستان و پاییز انجام می‌دهند تا ذخایر چربی ایجاد کنند و سپس زمستان را بدون انجام کار خاصی تحمل می‌کنند و در عین حال در مقابل بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی، دیابت و سرطان مقاومت می‌کنند. دانشمندان این پدیده را به امید کشف درمان‌های جدید برای چاقی و آتروفی عضلانی مورد مطالعه قرار داده‌اند، در حالی که مطالعات روی سایر موجودات در خواب زمستانی مانند گورخرماهی به راه‌هایی اشاره کرده‌اند که ما می‌توانیم در محیط‌های نامناسب تحمل کنیم. زمانی که صحبت از سفرهای اعماق فضا به میان می‌آید، این می‌تواند بسیار مهم باشد، زیرا سطوح بالای تشعشعات شناخته شده طیف وسیعی از خطرات را برای سلامتی انسان به همراه دارد.
این مطالعه جدید بر روی ماهیچه‌های اسکلتی متمرکز شده است که مستعد تحلیل رفتن ناشی از بی‌حرکتی هستند. این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه هیروشیما و دانشگاه هوکایدو، سلول‌های ماهیچه‌ای اسکلتی انسان را گرفتند و سرم گرفته‌شده از خون خرس سیاه در خواب زمستانی را به آن‌ها تزریق کردند که منجر به رشد قابل توجه پروتئین پس از 24 ساعت شد. نکته مهم، سرم جمع‌آوری‌شده در طول فصل تابستان خرس‌ها این اثرات مشابه را ایجاد نکرد.
دانشمندان بر این باورند که این به دلیل عاملی در سرم خرس در خواب زمستانی است که "مکانیسم تخریب" را در ماهیچه‌ها سرکوب می‌کند، که معمولاً وقتی از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم وارد عمل می‌شود. خرس‌ها می‌توانند با توجه به توده عضلانی خود در برابر پدیده «استفاده از آن یا از دست دادن» مقاومت کنند، که دانشمندان آن را به سرکوب کننده‌ی پروتئینی به نام MuRF1 نسبت می‌دهند که خرد کردن ماهیچه‌های استفاده نشده را فعال می‌کند. مراحل بعدی آن‌ها شامل شناسایی هورمون‌ها و مسیرهایی است که این پروتئین کلیدی را سرکوب می‌کنند.
نتایج این بررسی نشان داد که «فاکتوری» موجود در سرم خرس در خواب زمستانی ممکن است متابولیسم پروتئین را در سلول‌های ماهیچه‌ای اسکلتی انسان تنظیم کند و به حفظ توده عضلانی کمک کند. با این حال، شناسایی دقیق عامل هنوز کامل نشده است.
انجام این کار می‌تواند فرصت‌های هیجان انگیزی را در مورد محافظت از انسان در طول سفر به اعماق فضا یا جلوگیری از هدر رفتن عضلات در افرادی که به دلیل افزایش سن یا بیماری بی حرکت هستند، ایجاد کند. با شناسایی این "عامل" در سرم خرس در خواب زمستانی و روشن کردن مکانیسم ناشناخته "عضلاتی که حتی بدون استفاده ضعیف نمی شوند" در حیوانات در خواب زمستانی، می‌توان استراتژی‌های توانبخشی موثری را در انسان ایجاد کرد. نتایج این تحقیق در مجله PLOS One منتشر شد.
پایان مطلب/
لینک منبع: 
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0263085