به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک تیم تحقیقاتی از مرکز تحقیقات مغز در دانشگاه پزشکی وین، گروه سلولی خاصی را در مغز شناسایی کرده‌اند که مسئول تغییرات در ریتم خواب و بیداری ناشی از تحریک‌کننده‌های روانی است. جمعیت سلولی مولکولی تعریف شده هیپوتالاموس یک نقطه کنترل را در تنظیم ریتم شبانه روزی در مغز تشکیل می‌دهد و اثر محرک‌های روانی را از طریق فعالیت آن مهار می‌کند. از طریق این مکانیسم عصبی، محرک‌های روانی می‌توانند باعث افزایش هوشیاری و فعالیت، حتی در طول دوره های شبانه روزی استراحت و خواب شوند.
ریتم شبانه روزی توانایی حیوانات، برای همگام سازی فرآیندهای فیزیولوژیکی خود در یک دوره حدودا 24 ساعته است. این شامل ریتم خواب و بیداری به عنوان یک عنصر تنظیم کننده مرکزی است. مرکز کنترل این عملکرد مغز در هیپوتالاموس قرار دارد. افرادی که چرخه خواب و بیداری نامنظم دارند، چه به دلیل فعالیت شبانه و چه به دلیل جت لگ، اغلب از محرک‌های روانی برای جبران تغییرات شبانه روزی و اصلاح ریتم خواب خود استفاده می‌کنند.
تیم تحقیقاتی از گروه علوم اعصاب مولکولی در مرکز تحقیقات مغز دانشگاه پزشکی وین اکنون توانسته‌اند یک گروه سلولی تعریف شده مولکولی (Th+/Dat1+) را در هیپوتالاموس که مسئول آن است شناسایی کنند. برای تغییرات شبانه روزی در الگوهای فعالیت ناشی از محرک‌های روانی برخی از افراد مبتلا به اختلالات مزمن ریتم روزانه خود، مانند خلبانان، شناخته شده‌اند که از آمفتامین روانگردان استفاده می‌کنند تا بتوانند حتی در طول دوره‌های استراحت از پیش تعیین شده بیولوژیکی خود بیدار بمانند و فعال باشند. مطالعه جدید اکنون این اثر را در مدل موش آزمایش و مشخص کرده است.
برای این منظور از روش‌های کموژنتیک، اپتوژنتیک و رفتاری برای شناسایی گروهی از سلول‌های هیپوتالاموس که مستقیماً به محرک‌ها پاسخ می‌دهند، استفاده شد. تیم تحقیقاتی مدارهای عملکردی را که این سلول‌ها در آن تعبیه شده‌اند را نشان دادند. آن‌ها توانستند سپتوم جانبی را شناسایی کنند، ناحیه ای از مغز که فرآیندهای خودمختار را تنظیم می‌کند و در کنترل حرکت نقش دارد، به عنوان یکی دیگر از مناطق مهم مغز درگیر در فرآیندهای تنظیمی ناشی از آمفتامین‌ها.
محققین می‌توانند ناحیه جدیدی از مغز را تعریف کنند که سپتوم جانبی است، که در ریتم‌های شبانه‌روزی از طریق فعالیت گیرنده‌های دوپامین درگیر است، جایی که محرک‌های روانی می‌توانند اثرات تحریکی خود را اعمال کنند. اگر گیرنده‌های آنجا مهار یا تحریک شوند، مستقیماً بر فعالیت ارگانیسم تأثیر می‌گذارد.
محققین این مطالعه همچنین ابراز داشتند که یافته‌های جدید حاضر در مورد حالت‌های تعدیل‌کننده ریتم شبانه‌روزی، نقطه شروعی برای تحقیقات جدید در مورد اثرات عملکردی محرک‌های روانی است. با شناسایی گیرنده‌ها در سپتوم جانبی، امکان جدیدی را برای توسعه رویکردهای درمانی جدید برای درمان بیماری‌های مرتبط با بیش فعالی یا تغییر در الگوهای فعالیت شبانه روزی می‌توان ارائه داد.
پایان مطلب/